Onhaalbare persoonlijke doelen staan herstel van pijn in de weg

De rol van persoonlijke doelen bij mentale en fysieke gezondheid staat volop onder de aandacht van onderzoekers. De focus ligt vooral op de negatieve effecten van het volharden in nutteloze inspanningen en de gunstige (gezondheids)effecten van het loslaten van onhaalbare doelen. In tegenstelling tot ‘geef nooit op’ zeggen deze strategieën juist dat het een zelfregulerend proces is om nutteloze inspanningen te laten varen en de aandacht te richten op meer haalbare doelen. Onderzoek toont aan dat mensen geneigd zijn zich aan doelen vast te houden, zelfs al hebben die doelen hun aantrekkingskracht verloren. Het loslaten van die doelen, zoals bijvoorbeeld volledige terugkeer naar werk, kan een lang en moeilijk proces zijn. Als persoonlijke doelen moeilijk te behalen zijn, is de investering van doorzettingsvermogen groot. Dit kan resulteren in een conflict tussen het verder moeizaam najagen van die doelen of opgeven. Dit wordt een actie-crisis genoemd. Eerder onderzoek laat zien dat een actie-crises een hogere prevalentie van somatische symptomen door stress en negatieve gevoelens met zich meebrengen. Een moeizame en onbevredigende weg naar een doel toe kan negatieve emoties als depressieve gevoelens en angst oproepen. Op de lange termijn kan het niet behalen van belangrijke persoonlijke doelen (zoals terugkeer naar werk) die deel uitmaken van het zelf-concept een bedreiging vormen voor de identiteit.
In deze studie kijken de onderzoekers in een klinische groep mensen naar de impact van specifieke actie-crises op het herstel van musculoskeletale stoornissen bij mensen die fysiotherapie krijgen.

Methode

In deze longitudinale studie werden mensen gevolgd die fysiotherapie kregen voor een musculoskeletale aandoeningen die niet onderdeel waren van progressieve ziektes. Voor aanvang van de eerste behandeling werden metingen de eerste keer afgenomen. De tweede keer was na de laatste sessie of na maximaal 18 sessies. De mensen schreven bij de eerste metingen twee persoonlijke doelen op die ze door middel van therapie wilden behalen. De metingen die werden gedaan waren:

• Fysieke gezondheidsgerelateerde kwaliteit van leven, gemeten op de fysieke schaal van de SF-12.
• Pijn op een numerieke schaal van 0 tot 10
• Actie-crisis voor ieder persoonlijk doel, gemeten met de German Action Crisis Scale (ACRISS; Brandstätter & Herrmann, 2017). Deze lijst bevat meerdere aspecten van een actie-crisis, zoals beslissingsconflict, tegenslagen, moeite met implementeren, piekeren over een doel, terugtrekkingsimpuls en uitstelgedrag. De scores werden gegeven op een 7-punts Likert Schaal.

Resultaten

Van 60 patiënten (45 vrouwen) werden de metingen op beide momenten afgenomen. Tijdens de behandeling nam pijn significant af en de fysieke gezondheidsgerelateerde kwaliteit van leven significant toe, wat impliceert dat de mensen in ieder geval deels vooruitgingen. Bij de mensen die hoog scoorden op een actie-crisis was er minder verbetering te zien op zowel pijn als kwaliteit van leven dan bij de mensen met een lage score op actie-crisis.

Conclusie en opmerkingen

Gezondheidsgerelateerde kwaliteit van leven en pijn verbeterden minder bij mensen die bij aanvang van de therapie al twijfels hadden over de haalbaarheid van hun persoonlijke doelen. Gezien de algehele vooruitgang gedurende de fysiotherapeutische behandelingen, suggereren de auteurs dat de actie-crises het herstel vertragen en dat het vasthouden aan een niet haalbaar doel de capaciteit om te herstellen van somatische stoornissen vermindert. Aangezien dit onderzoek associaties onderzoekt, kan er geen causaliteit aangetoond worden. De link tussen persoonlijke doelen en behandeluitkomsten kunnen relevant zijn in het optimaliseren van het effect van de fysiotherapeutische behandeling en het voorkomen van chronische pijn door het verminderen van stress-levels bij de patiënt. Met andere woorden, verken de persoonlijk doelen van de patiënt: wat zijn zijn wensen en verwachtingen, wat hoop hij diep van binnen persoonlijk te bereiken. Als dit al beladen is met twijfel, bijvoorbeeld door een conflict tussen inzet en haalbaarheid, kan in een gesprek aangestuurd worden op het heroverwegen van deze persoonlijke doelen. Dit vermindert de stress die zo’n actie-crises met zich meebrengt en bevordert daarmee het musculoskeletale herstel.