HABER test betrouwbaar voor vaststellen klachten SI-gewricht

Om te bepalen of lage rugklachten het gevolg zijn van klachten aan het SI-gewricht zijn er verschillende testen (zie ook: De validiteit van sacro-iliacale pijnprovocatie testen en Distractie test van de SIPS effectief bij het vaststellen van klachten aan het SI-gewricht. Wat belangrijk is bij het testen van het SI-gewricht is om zowel subjectieve als objectieve informatie te verzamelen om te differentiëren en het juiste behandeltraject in te zetten. De Hip Abduction and External Rotation (HABER)- test (Bussey, 2009) lijkt zo’n test te zijn. Door de palpatie kunnen objectieve klinische parameters worden getest, zoals de mobiliteit in het SI-gewricht en door de geleidelijke opvoering van de druk kan wellicht het subjectieve gevoel van de bekende pijn worden opgewekt. In dit artikel wordt gekeken of de HABER test betrouwbaar gebruikt kan worden voor het uitlokken van de bekende pijn en wat de diagnostische waarde is van de HABER test ten opzichte van andere tests voor het SI-gewricht.

Methode

Mensen met chronische rugpijn (>3 maanden) tussen de 18 en 50 jaar werden gerecruteerd om deel te nemen. Van alle 122 deelnemers werd de volgende informatie verzameld: – Mate van fysieke activiteit en beperking door middel van de Modified Oswestry Low Back Pain Disability Questionnaire. – Duur van de klachten. – Huidige intensiteit van de pijn via een VAS-schaal.

Verschillende non-invasieve SI-provocatie tests werden afgenomen, waaronder Gaenslen’s test, compressie test, distractie test, thigh thrust test, sacral thrust test en FABER’s test (allen terug te vinden in Laslett 2008 en Szadek 2009). Als minstens drie testen positief waren werd de deelnemer geclassificeerd SI-positief, anders waren ze negatief voor SI-klachten. Vervolgens werd bij alle deelnemers de HABER test afgenomen. De heup wordt daarbij in buiklig geleidelijk in exorotatie gebracht, gecombineerd met abductie. De symptomatische respons (wel/niet voelen van de bekende pijn) bij iedere vergroting van 10 graden exorotatie/abductie van de beweging werd geregistreerd.

Resultaten

Er was een significante associatie tussen de HABER test en de gediagnosticeerde SI-klachten. De HABER test reproduceerde de bekende pijn bij mensen die SI-positief waren bevonden. Sensitiviteit en specificiteit waren gemiddeld (resp 67-78% en 71-72%) voor het vaststellen van SI-klachten. De sensitiviteit was het hoogst boven de 30 graden exorotatie (0,83 – 1,00).

Opmerkingen

Met de HABER test is het mogelijk om de bekende pijn op te wekken, waardoor gedifferentieerd kan worden voor SI-klachten. De matige sensitiviteit kan verklaard worden door de complexiteit van SI-klachten, waarbij verschillende intra-articulaire en extra-articulaire structuren SI-pijn kunnen veroorzaken. Dit is volgens de auteurs de reden waarom bij het vaststellen van SI-problematiek meerdere tests gebruikt moeten worden om tot een betrouwbaar oordeel te kunnen komen. De test lijkt betrouwbaar genoeg om uit te voeren om (mede) te bepalen of de oorzaak van de lage rugpijn in het SI-gewricht ligt.