Fantaseren over het positieve gevoel van het behalen van een doel zet aan tot meer bewegen

Mentaal contrasteren is een effectieve manier is om verschillende gezondheidsgedragingen te stimuleren. Mentaal contrasteren is een zelfregulatietechniek waarbij iemand zich levendig het gewenste doel inbeeldt. Vervolgens benoemt en visualiseert diegene dan de obstakels die er zijn op weg naar dat doel. Deze techniek is bij meerdere populaties effectief gebleken in het veranderen van gedrag. Het is een motivatie techniek die ook binnen de fysiotherapie toepasbaar is om rugpijn patiënten aan te zetten tot meer bewegen.

Denken aan uitkomsten

Bij het denken aan fysieke activiteit kan de patiënt denken aan rationele, instrumentele (nuttig vs niet nuttig, duur vs goedkoop) of affectieve (leuk vs niet leuk) uitkomsten denken. In onderzoeken naar mentaal contrasteren bij mensen die hun eetpatroon wilden veranderen zijn rationele argumenten vaak belangrijk, zoals het verliezen van gewicht, er beter uitzien en gezonder zijn. Bij fysieke activiteit blijken juist affectieve en instrumentele uitkomsten van belang. Onderzoeken suggereren dat affectieve oordelen meer voorspellend zijn voor de verandering van gedrag dan de instrumentele. Mogelijk zijn bij fysieke activiteit de verwachte affectieve uitkomsten op korte termijn bepalender, terwijl de verwachte instrumentele uitkomsten pas op langere termijn worden bereikt.

De overgang naar de universiteit is een kritieke periode voor het wel of niet voortzetten van fysieke activiteit. Dit kan gevolgen hebben voor de fysieke en mentale gezondheid van de student. Met name vrouwelijke studenten blijken te weinig te bewegen. In deze studie bekijken de onderzoekers welke methode van mentaal contrasteren (affectief, instrumenteel of standaard) het meest effectief is in het vergroten van fysieke activiteit bij een groep vrouwelijke studenten.

Methode

In dit gerandomiseerde trial werden vrouwelijke studenten geïncludeerd die onvoldoende actief waren (minder dan 30 minuten matig tot intensief actief, minder dan 3x per week). Zij werden ingedeeld in één van de drie groepen. Groep één kreeg was het mentaal contrasteren affectief, in groep twee instrumenteel en in groep 3 was het ‘standaard’ mentaal contrasteren, ofwel niet specifiek instrumenteel of affectief.

Het mentaal contrasteren vond plaats in een 1 op 1 sessie. De participanten leerden de techniek van mentaal contrasteren verbaal en ze konden informatie erover lezen in een boekje. Na het leren van de technieken vertelden de onderzoekers aan de deelnemers dat het doel voor de komende 4 weken was om te voldoen aan de richtlijnen voor fysieke activiteit. Samen met de onderzoeker stelden de deelnemer een plan op wat haalbaar, realistisch en relevant voor ze was. Na het benoemen van het doel kregen de deelnemers vragen over de verwachtingen van het behalen van het doel. Vervolgens kregen ze vragen over hoe belangrijk ze het vonden om hun fysieke activiteit te vergroten.

Bij het aanleren van de techniek voor mentaal contrasteren werden de deelnemers herinnerd aan hun doel. Vervolgens gaven ze antwoord op de vraag naar de meest positieve uitkomst van het behalen van het doel en de vraag om het meest cruciale obstakel te benoemen wat het behalen van het doel in de weg kan staan. In de affectieve groep lag de nadruk meer op waarom actief zijn leuk, plezierig of prettig zou zijn. Bij de instrumentele groep was dit gericht op waarom activiteit nuttig, gunstig of belangrijk zou zijn.

Metingen

Metingen werden gedaan bij baseline, na de interventie en 4 weken na de interventie. Fysieke activiteit werd gemeten met een accelerometer en een zelfgerapporteerde vragenlijst (Godin Leisure Time Exercise Questionnaire (LTEQ; Godin & Shephard, 1985).

Resultaten

Er deden 110 vrouwelijke studenten mee aan het onderzoek. In alle drie de groepen verhoogde de mate van fysieke activiteit. Deelnemers in de affectieve groep hadden hogere niveaus van matige tot zware fysieke activiteit dan de mensen in de beide andere groepen bij follow-up na 4 weken. Tussen de standaard groep en de instrumentele groep werden geen verschillen gevonden.

Conclusie en opmerkingen

Mentaal contrasteren met de nadruk op affectieve uitkomsten bleek in dit onderzoek effectiever te zijn om fysiek actiever te worden dan een standaard of instrumenteel mentaal contrasteren. Deze interventie kan veranderingen naar gezonder gedrag versterken. Affectief mentaal contrasteren heeft potentie als een kosteneffectieve en tijdsefficiënte interventie om onvoldoende actieve mensen te stimuleren naar meer activiteit.