Psychologische factoren kenmerkend voor verschil tussen specifieke en aspecifieke schouderpijn

Bij een minderheid van de mensen met klachten aan het bewegingsapparaat is een specifieke diagnose van toepassing, de meerderheid heeft aspecifieke pijn zonder tekenen van bekende pathologie. De onderzoekers waren geïnteresseerd in het verschil in prevalentie van specifieke en aspecifieke schouderklachten in de algemene populatie en naar de rol van biomechanische en psychologische determinanten.

Methode

In Finland werden 4071 personen random getrokken uit een populatiepool van een grote ‘health 2000’ survey. Van de proefpersonen in deze survey waren gegevens bekend uit diverse vragenlijsten, laboratoriumtest, functietests en klinisch onderzoek. De leeftijd moest in het huidige onderzoek tussen de 30-65 jaar liggen en men moest het afgelopen jaar werkzaam zijn. Personen met reumatische artritis of ernstig schoudertrauma werden buitengesloten.
De groep met specifieke klachten bestond uit personen die tekenen hadden van chronische rotator cuff tendinitis, bijvoorbeeld pijn bij weerstand tegen abductie en een painfull arc. De aspecifieke groep klaagde over pijn in de afgelopen maand, en ook gedurende de laatste 7 dagen, maar bij palpatiepijn en provocatiepijn of als klinisch schouderonderzoek positief was werden ze van deze groep uitgesloten.

Onderwerp van onderzoek was de relatie tussen deze twee groepen en vier factoren die met vragenlijsten of interviews onderzocht waren:

• individuele factoren (zoals roken, gewicht, sport, diabetes)
• werkgerelateerde fysieke belasting (zoals tillen, boven hoofdwerken, intensief typen, en hoeveel jaar?)
• werkgerelateerde psychologische belasting en organisatie factoren (zoals werktevredenheid, werkklimaat, burn-out)
• individuele psychologische factoren (zoals depressie, onvermogen gevoelens te verwoorden, en zinvolle samenhang ervaren).

Resultaat

78 personen voldeden aan de criteria van de onderzoeker voor chronische rotator cuff tendinitis, 410 klaagden over aspecifiek schouderpijn.
Opvallend is dat in de chronische rotator cuff tendinitis groep evenveel mannen als vrouwen zaten. De individuele factoren leverden weinig interessants op. Belangrijk was dat een groot aantal werkgerelateerde fysieke belastingsfactoren samenhingen met de specifieke klacht. De werkgerelateerde psychologische factoren hadden ook enige relatie maar die bleef niet statistisch significant als eerst gecontroleerd was op andere factoren. Geen enkele individuele psychologische factor bleek gerelateerd aan de klacht.
In de aspecifieke groep zaten meer vrouwen dan mannen. Ook hierbij leverden de individuele factoren weinig informatie op. Werkgerelateerde fysieke belasting factoren zijn eveneens geassocieerd met deze aspecifieke klacht, maar deze zijn minder belangrijk als gecontroleerd wordt op andere factoren. In tegenstelling tot de ‘tendinitis groep’ was er nu wel sprake van belangrijke statistisch significante verbanden met zowel werkgerelateerde psychologische factoren als met alle individueel psychologische factoren.

Samenvattend

Samenvattend is de ‘tendinitis’ groep meer te typeren door biomedische factoren en de aspecifieke schouderklachten door psychologische factoren. In de behandeling moet men met dit verschil rekening houden.