Verwachting van pijn leidt via catastroferen tot sensitisatie van het CZS

De verwachting van pijn is gerelateerd aan een verhoogde pijnsensitiviteit bij mensen met chronische pijn. Hoe pijnverwachtingen het pijnproces beïnvloeden is nog niet bekend. Er zijn weinig onderzoeken naar de associatie tussen pijnverwachtingen en temporele summatie (TS). TS heeft te maken met de progressief toenemende ernst van de pijn, ondanks constante perifere afferente input. Een zich in de tijd herhalend maar gelijkblijvend elektrische schokje op de huid wordt langzaam alsmaar pijnlijker. Deze onderzoeksopzet biedt een indirecte methode om sensitisatie van het centrale zenuwstelsel te evalueren. Zie ook: https://psychfysio.nl/8_09_2/ Er zijn aanwijzingen dat mensen die een hogere pijnsensitiviteit ervaren op herhalende pijnlijke stimuli (TS), een groter risico lopen op ongunstige pijnuitkomsten, waaronder het ontstaan van chronische pijn. Temporele summatie reflecteert mogelijk een combinatie van neurofysiologische gebeurtenissen en psychologische processen (zoals een toegenomen aandacht voor de pijn of verminderde coping).
Ook ontbreken onderzoeken naar het proces waarin pijnverwachtingen pijnsensitiviteit beïnvloeden. Mogelijk is catastroferen het mechanisme waardoor pijnverwachtingen invloed hebben op pijnsensitiviteit en pijn-facilitaire processen zoals TS.

In deze studie kijken de onderzoekers naar de associatie tussen pijnverwachting en temporele summatie, en onderzoeken of catastroferen deze associatie beïnvloedt.

Methode

In deze cross-sectionele studie werden volwassenen met aspecifieke chronische lage rugpijn geïncludeerd. Zij vulden zelfgerapporteerde vragenlijsten in over pijnintensiteit, pijnverwachting (beide gescoord op een schaal van 0-10) en pijncatastroferen (Pain Catastrophizing Scale (PCS; Sullivan, 1995) in. Symptomen van depressie werden vastgelegd op de Beck Depression Inventory (BDI‐II; Beck, 1996).
Daarna ondergingen ze pijntests met speldenprikjes om de mechanische temporele summatie (TS) te onderzoeken. De participanten scoorden de mate van ervaren pijnintensiteit bij verschilden maten van prikjes en na verschillende keren de prikjes gekregen te hebben (1^e, 5^e en 10^e keer). Uit het verschil in de scores van pijnintensiteit werd de TS berekend.

Resultaten

Er werden 437 mensen met chronische lage rugpijn geïncludeerd met een gemiddelde leeftijd van 55,7 jaar. Zij werden vergeleken met 115 gezonde mensen (gem leeftijd 56,6).
De patiëntengroep hadden een significant hogere score op pijnintensiteit, depressieve symptomen, catastroferen en TS. Pijnverwachting verschilde niet significant tussen de patiëntengroep en de controlegroep.

In de patiëntengroep was TS significant positief geassocieerd met pijnverwachtingen en catastroferen. TS was niet significant geassocieerd met leeftijd, educatie, ras, pijnintensiteit en depressieve symptomen.

Pijncatastroferen, pijnverwachtingen en de temporele summatie van pijn waren bij de mensen met chronische pijnklachten allemaal significant met elkaar geassocieerd. Uit verdere analyse bleek dat pijncatastroferen de relatie beïnvloedde tussen pijnverwachtingen en TS van pijn bij de patiëntengroep. In de groep gezonde mensen waren pijnverwachtingen significant geassocieerd met pijncatastroferen, maar geen van de andere associaties was significant. Bij gezonde mensen beïnvloedde catastroferen niet de invloed van pijnverwachting op TS.

Conclusie en opmerkingen

De resultaten van dit onderzoek suggereren dat bij mensen met chronische rugpijn de  pijnverwachtingen significant geassocieerd waren met temporele summatie (=sensitisatie), en dat deze invloed via catastrofale verloopt. Bij gezonde mensen speelt dit proces niet! Dit geeft aanvullend bewijs voor veranderingen in het centrale zenuwstelsel in pijnverwerking bij mensen met chronische lage rugpijn. Mensen met chronische lage rugpijn die hogere niveaus van pijn verwachten en hun pijn catastroferen lopen meer kans om een grotere pijnsensitiviteit te ervaren. Catastroferen is mogelijk het mechanisme waardoor psychische factoren leiden tot de ontwikkeling en het in stand houden van chronische lage rugpijn.