Veel mensen met chronische pijn hebben voorkeur voor bewegen in de natuur

Regelmatige fysieke activiteit is een belangrijke preventieve maatregel in het voorkomen en verlichten van chronische ziekten. Buiten in de natuur bewegen, heeft zelfs nog grotere voordelen op zowel mentaal als fysiek vlak. Chronische pijn is één van de aandoeningen waarbij fysieke activiteit buiten natuur van groot nut kan zijn. Bewegen in de natuur is gratis, er is geen speciale uitrusting voor nodig en het vraagt geen speciale vaardigheden. Het fysieke welzijn wordt versterkt door de afleiding van de natuur of door de natuur zelf. Mensen die buiten bewegen ervaren minder vermoeidheid tijdens het uitoefenen van de activiteiten als ze buiten zijn, vergeleken met als ze dezelfde activiteiten binnen uitvoeren. Dit heeft belangrijke voordelen omdat mensen uiteindelijk buiten meer bewegen dan ze anders binnen zouden doen. Dit leidt tot een langere bewegingsduur en betere resultaten.
De mentale gezondheidsvoordelen van bewegen in de natuur zijn ook aangetoond in eerder onderzoek. Deelnemers rapporteren een hoger niveau van mentaal welzijn, lagere niveaus van angst en depressie, minder verwarring en een groter gevoel van eigenwaarde. Deze uitkomsten hebben op hun beurt weer invloed op de uitkomsten van behandelingen aangezien meer eigenwaarde en eigen effectiviteit gekoppeld zijn aan positievere behandeluitkomsten.
In deze studie kijken de onderzoekers naar de perceptie van mensen met chronische pijn op het bewegen in de natuur. Deze studie onderzoekt daarnaast welke barrières er bestaan om dit te doen. Deze informatie is belangrijk voor fysiotherapeuten om beter te begrijpen of en hoe bewegen in de natuur geïntegreerd kan worden in de fysiotherapeutische behandeling van chronische pijn.

Methode

In dit onderzoek werden 113 mensen met chronische pijn geïncludeerd. Alle deelnemers vulden een vragenlijst in die was ontwikkeld om de perceptie over bewegen in de natuur vast te stellen. Er werd gevraagd naar de demografische variabelen en naar de mening over bewegen in de natuur met chronische pijn, de mening over de toegankelijkheid tot bewegen in de natuur, mogelijke problemen die mensen ondervinden bij het buiten bewegen en hoe de deelnemers aankijken tegen buiten bewegen als behandeling van chronische pijn.

Resultaten

Van de deelnemers was 61% vrouw, de helft van de deelnemers was tussen 50 en 70 jaar oud en 77% van de mensen woonden samen met een echtgenoot of partner. De meest voorkomende diagnose was rugpijn en 79 procent van de mensen had tussen de 1 en de 5 jaar pijnklachten. 47% van de deelnemers gaf aan dat bewegen of sporten de pijn verlicht. 30% zei dat dit helemaal niet zo was.
De meerderheid van de deelnemers (59%) gaf aan regelmatig te oefenen. 39% deed dit regelmatig buiten, terwijl 70% van de mensen toegang hadden tot toegankelijke natuur. Bijna alle mensen (94%) rapporteerden dat de natuur hun stemming verbetert en 80% van de mensen zei dat ze ervan genieten om in de natuur te zijn. 90% van de mensen was het eens met de stelling dat regelmatig bewegen gezondheidsvoordelen heeft.
Een op de vijf deelnemers zei een voorkeur te hebben voor een medicamenteuze behandeling van chronische pijn boven buiten bewegen en één op de drie mensen zei dat hun pijn niet vermindert door oefeningen. Meer dan de helft van de mensen (63%) staat ervoor open om met een behandelaar te bespreken hoe bewegen in de natuur in het behandelplan een plaats kan innemen. Er was grote variatie of mensen dit in een groep of liever individueel zouden doen.
Vooral jongeren mensen waren er van overtuigd dat bewegen of sporten helpt bij de pijn. Mensen bij wie de pijnklachten meer dan 5 jaar aanwezig waren, hadden vaker de overtuiging dat sporten niet helpt bij de pijn. Bijna één op de drie mensen gaf aan zich niet veilig te voelen om buiten te sporten of bewegen.

Conclusie en opmerkingen

De resultaten van deze studie laten volgens de auteurs te zien dat mensen met chronische pijn geïnteresseerd zijn in bewegen in de natuur als deel van een behandelplan. De belangrijkste barrières waren met name het ontbreken van geschikte locaties dichtbij huis, onvoldoende tijd en de persoonlijke overtuiging van het effect van deze oefeningen op hun aandoening. De auteurs suggereren dat er potentie is voor op maat gemaakte interventies in de natuur om de pijnbeleving van mensen met chronische pijn te verbeteren. Hierbij moet wel rekening gehouden worden met de barrières die iedere patiënt individueel ervaart, ook ten aanzien van de eigen effectiviteit en of mensen zich veilig voelen om buiten te bewegen. Fysiotherapeuten kunnen overwegen om sporten of andere vormen van bewegen in de natuur op te nemen als deel van het behandelplan om de mentale en fysieke gesteldheid van de patiënten te vergroten.