Nieuwe multidisciplinaire richtlijn Carpaal Tunnel Syndroom

Carpaal tunnel syndroom (CTS) is een syndroom wat veel voorkomt, maar waarvan de precieze oorzaak en de beste behandeling nog niet exact bekend is. Er zijn veel uiteenlopende behandelingen, zowel conservatief als invasief. Er zijn al veel onderzoeken en reviews over geschreven, met de nadruk met name op korte en middellange termijn. Kortom; er is veel kennis over CTS, maar het ontbreekt aan een richtlijn waarin -op basis van de al verschenen literatuur- overzichtelijk de beste behandelwijze wordt beschreven. Dit artikel heeft in samenwerking met gespecialiseerde artsen, chirurgen en handtherapeuten deze multidisciplinaire richtlijn opgezet voor de behandeling van CTS.

Methode

De Delphi methode is gebruikt om consensus te bereiken over de inhoud van de richtlijn. Hierbij worden experts geraadpleegd om in meerdere feedbackrondes consensus te verkrijgen. Allereerst werd een systematisch review geschreven om zo alle bewijs voor de efficiëntie van verschillende conservatieve, chirurgische en post-chirurgische interventies te verzamelen. Dit review was het startpunt van de studie. 35 Europese experts namen deel aan het onderzoek. De vragenlijsten in de Delphi rondes bevatten vragen over de beschrijving, symptomen, diagnose en interventies. De experts werden gevraagd of ze het eens waren met het concept (ja/nee/geen mening) en gevraagd hun antwoord uit te leggen. Op deze manier was er ruimte voor aanpassingen. Voor bijvoorbeeld de interventies werd gevraagd naar de bruikbaarheid, de redenen om de behandeling voort te zetten of te staken, of het de eerste keus zou zijn, of het gecombineerd werd met andere behandelingen etc.. Gebaseerd op de antwoorden en reacties van de voorgaande ronde, werd de vragenlijst aangepast en weer naar de experts gestuurd.

Resultaten

Diagnose

De diagnose wordt vooral gesteld op basis van de klinische symptomen van de patiënt. Diagnostische test als de Phalen-test en Tinel-test hebben een hoge specificiteit, maar lage sensitiviteit en werden daarom niet opgenomen in de richtlijn. Bij twijfel kunnen electrodiagnostische testen uitgevoerd worden.

Behandeling

Het belangrijkste in de behandeling is instructie aan de patiënt. Instructie moet informatie bevatten over wat CTS is, beperken van maximale flexie en extensie, verminderen van zwaar werk en vermijden van repeterende bewegingen. Aanvullend werden het dragen van een brace, injectie met corticoseroïden, een combinatie van die twee, en een operatie allen als passende behandelmethode gezien. Over andere interventies, waaronder oefentherapie en ultrageluid, werd geen consensus bereikt onder de experts. Wel is aan de richtlijn toegevoegd dat deze vormen van therapie uitgevoerd kunnen worden, afhankelijk van de omstandigheden van de patiënt.

Hierarchie

Hier is geen volledige consensus over bereikt, maar afhankelijk van ernst en duur lijkt er wel een voorkeur voor volgorde te zijn. De eerste stap in de behandeling is het geven van instructies, gevolgd door eventueel een brace en/of corticosteroïden. Ernstiger klachten moeten operatief worden behandeld.

Opmerkingen samenvatter

Een Europese groep experts is tot deze richtlijn gekomen. Fysiotherapie is hierin niet de behandeling van eerste keuze, maar zou afhankelijk van de patiënt wel een alternatieve behandeling kunnen zijn. Er zijn voor fysiotherapie wel RCT’s gevonden, waarin een matig tot sterk effect werd gevonden voor het gebruik van ultrageluid op de korte of middellange termijn. Goede lange termijn resultaten ontbreken helaas.