Manuele therapie bij Carpaal Tunnel Syndroom geeft betere resultaten dan operatie

Het bewijs voor de effectiviteit van de conservatieve behandeling van Carpaal Tunnel Syndroom (CTS) is nog altijd niet overtuigend geleverd. Vaak leidt het wel tot goede resultaten op de korte termijn, maar resultaten op de middellange en lange termijn zijn nog tegenstrijdig. Voor de lange termijn wordt veelal een operatieve ingreep aangeraden, maar ongeveer 61% van de patiënten zou liever kiezen voor een conservatieve optie.
CTS wordt beschouwd als een perifere neuropathie, maar er komt steeds meer bewijs dat er een complex pijnsyndroom inclusief sensitisatie van het centraal zenuwstelsel aan ten grondslag ligt. Wellicht ligt hier een mogelijkheid voor manuele therapie. Er lijken aanwijzingen te zijn dat sensitisatie mechanismen door middel van manuele therapie gemoduleerd kunnen worden.

Methode

In dit RCT zijn manuele therapie en een operatieve ingreep met elkaar vergeleken op de korte (1 maand), middellange (3 en 6 maanden) en lange termijn (1 jaar). Primaire uitkomstmaat was de pijnintensiteit gemeten op een numerieke schaal. Secundaire uitkomsten waren functionele status en ernst van de symptomen, zoals gemeten op de Boston Carpal Tunnel Questionnaire (BCTQ;[22]) en de zelfgerapporteerde vooruitgang, gemeten met de Global Rating of Change (GROC) waarbij een score van -7 tot +7 kon worden gegeven.
Vrouwen die al meer dan een jaar CTS hadden werden geïncludeerd voor het onderzoek. Ze vertoonden alle klinische symptomen: pijn en parasthesie van de nervus medianus, verergering van de klachten gedurende de nacht, een positieve Tinel en Phalen test. Daarnaast moest in een electro-diagnostisch onderzoek verstoringen van de sensorische en motorische tak van de nervus medianus worden gevonden. Op grond hiervan werden ze ingedeeld bij de groep met minimale, gemiddelde of ernstige klachten. Daarna werden alle deelnemers gerandomiseerd voor een manuele of een operatieve behandeling. De manuele therapie bestond uit 3 behandelsessies van 30 minuten. De operatieve behandeling bestond uit de gebruikelijke behandeling van chirurgen met minstens 15 jaar ervaring in de handchirurgie. Indien nodig geacht door de chirurg werd de patiënt daarna nog doorverwezen naar handtherapie. Beide groepen kregen van tevoren educatie over oefeningen die ze thuis konden doen.

Resultaten

Honderdtwintig patiënten hebben deelgenomen aan het onderzoek. Zestig hiervan werden ingedeeld in de therapie-groep, de andere 60 in de operatie-groep. Er werden geen negatieve effecten van de therapie gerapporteerd gedurende de studie en ook geen complicaties van de operatie. Geen van de mensen in de operatie-groep kreeg handtherapie achteraf. In beide groepen namen de pijnklachten na de interventie af. Bij de meting na 1 en 3 maanden rapporteerde de manuele therapie-groep significant minder pijn dan de operatie-groep. Na 6 en 12 maanden was er geen significant verschil tussen de groepen. Ditzelfde beeld was te zien voor functionele status. De ernst van de symptomen nam in beide groepen sterk af, en hier was geen significant verschil tussen de groepen. Ook op de zelfgerapporteerde vooruitgang waren de verschillen niet significant.

Opmerkingen samenvatter

Dit onderzoek laat zien dat manuele therapie op de lange termijn even goede resultaten geeft als een operatieve ingreep. Na 1 maand en na 3 maanden geeft manuele therapie zelfs een significant betere uitkomst op pijn en functie. Dit verschil was dusdanig groot dat het ook klinisch relevant genoemd kan worden. In een eerder onderzoek naar de effectiviteit van manuele therapie vergeleken met een operatieve ingreep werd nog een lichte voorsprong gevonden voor de operatie. In deze therapiegroep was er echter geen specifieke aandacht voor desensitisatie terwijl dat in dit RCT wel was. Het zou kunnen zijn dat dat het verschil verklaart. Een beschrijving van de manuele therapie is te vinden in het bronartikel.
Aangezien mensen met CTS vaak liever een conservatieve behandeling ondergaan dan een operatieve, zou deze vorm van manuele therapie als aanbevolen therapie kunnen gaan gelden.