Instabiele hardloopschoenen als middel om de onderbeen musculatuur te trainen?

Een goede dynamische stabiliteit van de enkel en het onderbeen is van belang om blessures te voorkomen. Doorgaans worden daarom in sport of revalidatie balanstraining en spierversterkende oefeningen gegeven, doorgaans als twee gescheiden onderdelen. De auteurs vragen zich af of een schoen die relatief instabiel is niet vanzelf deze dynamische stabiliteit traint in het dagelijks leven.

Er is een schoen op de markt die een dergelijke instabiliteit biedt: Masai Barefoot Technologies (http://www.mbt-uk.com). De relatieve instabiliteit wordt bij deze schoen vooral door de in anterior-posterior richting versterkt convexe zool veroorzaakt.

De onderzoekers willen bekijken wat de verschillen zijn tussen een neutrale stabiele en een onstabiele loopschoen in kinematica en elektromyografisch.

Methode

Er melden zich 8 proefpersonen aan.

De testprocedure bestond uit drie metingen waarbij men 10 seconden stil stond op beide benen. De looptest bestond uit 5 metingen met de instabiele schoen gevolgd door vijf metingen met de stabiele schoen. De proefpersonen hadden twee weken in het dagelijks leven aan de instabiele testschoen kunnen wennen. Bij het wisselen van de schoenen tijdens de metingen kreeg de proefpersoon 10 minuten de tijd om weer te wennen aan de andere schoen.

De bewegingen van de ledematen werden met markers digitaal op video vastgelegd. Bovendien werd met een krachtenplatform de uitslag van het centrum van de druk onder de voetzool vastgelegd. Het EMG werd bepaald van de tibialis anterior, mediale gastrocnemius, biceps femoris, vastus medialis en gluteus medius.

Resultaten

Staan: de uitslagen van het centrale drukpunt onder de voetzool was significant groter in de instabiele schoen bij staan op twee benen. Dit zowel in anterior-posterior richting als in medio-laterale richting. Toename in EMG voor de vijf spieren ligt rond de 38%. De tibialis anterior 70% toename, de vastus medianus 11%.

Lopen: de dorsaalflexie was significant groter in het eerste deel van de standfase in de instabiele schoen. De hoekversnellingen waren niet verschillend. De EMG waarden toonden geen statistisch significante verschillen, maar wel een trend voor minder activiteit in de spieren tijdens het dragen van de instabiele schoen.

Conclusie

De instabiele schoen toont zich inderdaad instabiel. Daarmee lijkt het min of meer op het staan op een oefentol, wat de proprioceptie kan trainen. Nader onderzoek of de proprioceptie inderdaad toeneemt bij het dragen van de schoen is noodzakelijk evenals onderzoek naar het uiteindelijke klinische effect.