Grotere patiënttevredenheid bij gebruik brace na enkel inversie trauma

In Nederland lopen ongeveer 600.000 mensen per jaar enkelletsel op, in de meeste gevallen tijdens het sporten. De meest voorkomende behandelwijze is het gebruik van tape of een brace. Het nadeel van het gebruik van tape is echter dat er huidirritaties op kunnen treden. Hierdoor kan de therapietrouw sterk afnemen, wat weer gevolgen heeft voor het (functioneel) herstel van de enkel. Het doel van deze randomized controlled trial was om het effect van een behandeling met tape te vergelijken met een behandeling met een brace ten aanzien van patiënt tevredenheid en functioneel herstel.

Methode

Patiënten tussen de 16 en 55 met een graad II of III enkelletsel werden geïncludeerd. Graad II was gedefinieerd als de aanwezigheid van een lateraal hematoom, drukgevoeligheid op het anterieure laterale ligament, zonder instabiliteit. Graad III bestond uit dezelfde klachten, maar dan wel met instabiliteit. Geëxcludeerd werden mensen met terugkerend inversietrauma. De behandeling bestond de eerste dagen uit het standaard protocol; rust, ijs, druk en elevatie van het been. Na 5 tot 7 dagen kwamen de participanten terug op de polikliniek en werden ze ingedeeld in twee groepen; een groep ontving behandeling met een Airloc Brace, de andere groep kreeg een Coumans bandage. Beide behandelingen duurden 4 weken. Het tape werd uiterlijk na twee weken vervangen door nieuw tape. Beide groepen kregen proprioceptieve oefeningen en dagelijkse huiswerkoefeningen. Meetmomenten waren op 2, 4, 8 en 12 weken na de start van de tape of brace behandeling. De volgende metingen werden gedaan:

• Patiënttevredenheid: 5-punts Likert schaal.
• Zelf gerapporteerde functionele uitkomst: Karlsson Scoring Scale (Karlsson, 1991).
• Range of motion (ROM): elektronische goniometer.
• Stabiliteit: voorste schuifladetest.
• Mate van pijn: 5-punts Likert schaal.
• Hygiëne: 5-punts Likert schaal.

Resultaten

In beide groepen werden 35 patiënten geïncludeerd. Er waren bij baseline geen verschillen tussen de groepen wat betreft ernst van het letsel (graad II of III).
Er was een significant verschil binnen en tussen de groepen op patiënttevredenheid. Binnen de brace-groep steeg de patiënttevredenheid tijdens de duur van de behandeling. Bij de tape-groep nam de patiënttevredenheid af in die periode. Van alle mensen die met tape behandeld werden, ondervond 59,1% complicaties in de zin van huid irritaties. Er waren significant minder complicaties in de brace-groep. Ook hygiëne werd in de tape-groep significant slechter beoordeeld dan binnen de brace-groep. Tijdens de behandeling zijn twee mensen overgestapt van brace naar tape, omdat er door deze mensen te weinig stabiliteit werd ervaren door de brace.
Op alle andere uitkomstmaten werden geen significante verschillen gevonden tussen de groepen, wat betekent dat beide behandelvormen hetzelfde resultaat opleveren qua pijn, zelf gerapporteerde functie, ROM en stabiliteit.

Opmerkingen samenvatter

Op functioneel niveau blijken tape en brace hetzelfde resultaat te hebben. Het nadeel van de behandeling met tape is dat de hygiëne minder goed werd ervaren en er vaak huid problemen optraden. De Airloc brace blijkt een zeer goed alternatief voor het tapen. Nadeel van de brace zijn de kosten. Bij een behandeling van ongeveer 4 weken is de brace duurder dan het gebruik van tape. Als de brace ook preventief ingezet wordt, dan is uiteindelijk de brace goedkoper dan de tape.