Baseline pijn bij distale radius fractuur voorspellend voor chronische pijnklachten

Distale radius fracturen komen voor bij 6-33% van de bevolking, met name bij vrouwen van 50 jaar en ouder. Ongeveer 16% van deze mensen houdt na het herstel van de radiusfractuur last van chronische pijnklachten. Dit kan leiden tot grote functionele beperkingen. Zoals bij zoveel vragen in de gezondheidszorg rijst ook hierbij weer de vraag; waarom ontwikkelen sommige mensen wel die chronische pijnklachten en anderen niet? In dit onderzoek wordt gekeken naar de pijnintensiteit op baseline, of die voorspellend is voor het wel of niet ontwikkelen van chronische pijnklachten tot een jaar na het optreden van de fractuur. Daarnaast wordt ook gekeken naar de invloed van geslacht en leeftijd.

Methode

Patiëntgegevens uit een eerdere cohortstudie werden gebruikt voor deze analyse. Het baseline punt werd gesteld op de eerste keer dat de patiënt in de kliniek werd gezien, gewoonlijk 10 tot 14 dagen na het ontstaan van de fractuur. Gegevens over het follow-up bezoek na 1 jaar werden ook verzameld. Op beide meetmomenten werd de Patient-Rated Wrist Evaluation (PRWE; McDermid, 1998) afgenomen. Dit is een vragenlijst speciaal ontwikkeld om beperkingen na een distale radiusfractuur vast te leggen en heeft goede psychometrische eigenschappen. De PRWE bestaat uit subschalen ‘pijn’ en ‘functie’.

Resultaten

Er waren van 386 patiënten gegevens beschikbaar bij de baseline meting en bij de follow-up na 1 jaar. Hiervan was 72% vrouw en 28% man. De scores op pijn en functie waren na 1 jaar niet verschillend tussen de mannen en de vrouwen. Er waren 93 participanten (24%) ouder dan 65, de rest was jonger. Zowel bij baseline als na 1 jaar hadden de jongere mensen significant meer pijnklachten dan de ouderen. In functioneren was dit verschil niet terug te zien. In totaal had 30% van de deelnemers na een jaar chronische pijnklachten ontwikkeld en 18% had musculoskeletale functiebeperking.
Pijnintensiteit bij baseline verklaarde 22% van de variantie in pijnscore na een jaar en 12,4% van de variantie in functiebeperking na een jaar. Bij de mensen die bij baseline een pijnscore hadden van 35/50 op de PRWE was het verband tussen de pijnintensiteit bij baseline en na een jaar het sterkst.

Opmerkingen samenvatter

Pijnintensiteit bij baseline bleek een voorspeller te zijn voor het wel of niet ontwikkelen van chronische pijnklachten. Dit creëert een mogelijkheid voor behandelaars om voor deze risicogroep speciale interventies toe te passen om het risico op chronische pijnklachten te minimaliseren. Functie bleek hier niet sterk aan gerelateerd te zijn, wat impliceert dat veel mensen ondanks de pijn zich niet laten beperken in hun dagelijks handelen.