Afwijkende kinematica tijdens alledaagse bewegingen bij chronische nekpijn

Dit onderzoek heeft cross-sectioneel gekeken naar het verschil in kinematica van de cervicale wervelkolom tussen gezonde participanten en patiënten met chronische nekpijn. De auteurs beargumenteren dat, op basis van een recent gepubliceerde systematic review, er meer onderzoek nodig is naar dit onderwerp. Ze stellen dat het in beeld brengen van de dynamische karakteristieken van cervicale bewegingen essentieel is bij nekpijn.

De meeste studies tot dusver keken vooral naar snelle hoofdbewegingen. De vertaling naar het dagelijks leven is lastig aangezien de meeste nekbewegingen dan een meer natuurlijk en rustiger verloop hebben. Daarom keken de auteurs van dit onderzoek naar het verschil in cervicale kinematica tussen gezonde mensen en patiënten met chronische nekpijn bij alledaagse natuurlijke nekbewegingen.

Methode

Twintig mensen met chronische nekpijn zijn geïncludeerd in deze cross-sectionele studie. Deze patiënten zijn gerekruteerd vanuit klinieken en openbare ziekenhuizen. Patiënten werden geïncludeerd bij de aanwezigheid van aspecifieke nekpijn, een leeftijd tussen de 18 en 65 jaar, pijn in aanhoudende nekposities of nekbewegingen en een klachtenduur van minstens drie maanden. Patiënten werden geëxcludeerd bij aanwezigheid van trauma in de voorgeschiedenis, fractuur, chirurgie in de nek, neurologische of reumatische aandoeningen, cervicale radiculopathie of pijn in andere lichaamsgebieden. Daarnaast zijn er 20 asymptomatische individuen geïncludeerd uit de lokale gemeenschap als controlegroep.

Meetingen

Door middel van een opstelling van zeven camera’s met markers op het voorhoofd, het temporomandibulaire gewricht en C7 werd de kinematica in beeld gebracht. De patiënten werden gevraagd in een specifieke houding met gekruiste armen te gaan staan om vervolgens nekbewegingen te maken richting flexie, extensie en rotaties. Dit werd drie keer gedaan op de snelheid die comfortabel was voor de patiënt tot de maximale pijnvrije range of motion. De volgorde van nekbewegingen was willekeurig. De duur van de beweging, de snelheid van de beweging, de range of motion en de soepelheid van de beweging (jerk index) werden in kaart gebracht. Naast deze analyse werd de Neck Disability Index (NDI) en de Visual Analogue Scale (VAS) ingevuld.

Resultaten

De groep met nekpijn toonde een lagere snelheid bij flexie en rechtsrotatie dan de controlegroep. Ook de soepelheid van beweging verschilde significant tussen de twee groepen, waar de groep met nekpijn minder soepel bewoog. Daarnaast hadden de patiënten met nekpijn meer tijd nodig om de bewegingen volledig te maken.

De score op de VAS was matig gecorreleerd aan de range of motion (r = -0.44, p < 0.05), de duur en soepelheid van beweging (r range = 0.44-0.55, p < 0.05), met name in extensierichting. De score op de NDI was matig gecorreleerd aan de snelheid van beweging in rotatie (r = -0.45, p < 0.05).

Uit de getoonde tabel in het artikel is op te maken dat in alle bewegingsrichtingen de patiëntengroep meer tijd nodig had, een lagere snelheid had (behalve in extensierichting) en minder soepel bewoog. Echter zijn niet al deze resultaten significant uit de analyse naar voren gekomen.

Conclusie

Deze studie toont aan dat patiënten met chronische nekpijn een andere kinematica van de cervicale wervelkolom in alledaagse bewegingen laten zien ten opzichte van gezonde asymptomatische mensen. Tussen de twee groepen kwam de soepelheid van beweging naar voren als de grootste verschilfactor. Daarnaast was pijnintensiteit matig sterk gecorreleerd aan de cervicale kinematica, range of motion en soepelheid van nekbewegingen in voornamelijk de extensierichting. De bevindingen suggereren dat fysiotherapeuten het cervicale kinematische onderzoek moeten meenemen in het klinisch beredeneringsproces en interventies moeten overwegen om deze afwijkingen te behandelen.

Opmerkingen samenvatter

Hoewel dit soort cross-sectionele onderzoeken al vaker zijn uitgevoerd in het verleden, vond ik vooral de andere insteek van de nekbewegingen interessant. Zo beargumenteren de auteurs dat nekbewegingen vaak op hoge snelheid worden onderzocht en dat dat niet representatief is voor dagelijkse activiteiten. Dit onderzoek laat dus zien dat de zogenoemde ‘naturally paced movements’ van het dagelijks leven ook afwijkend zijn bij mensen met chronische nekpijn. Geen schokkende bevinding, maar wel fijn dat dit nu onderzocht is. Daarnaast gebruikten ze de zogenaamde ‘jerk index’ om de soepelheid van beweging in kaart brengen. Ook hier kwam dus weer duidelijk naar boven dat de groep met nekpijn een hogere jerk index had, wat inhoudt dat hun bewegingen minder soepel waren.

Er zitten wel wat haken en ogen aan deze studie. Zo is het niet duidelijk aan welke zijde de patiënten last hadden, wat invloed kan hebben op de betreffende rotatiemetingen. Uiteraard is een groep van 20 participanten eigenlijk te weinig om echt harde conclusies te trekken, daarnaast werd het onderzoek in een Perzische gemeenschap uitgevoerd, waardoor de resultaten wellicht moeilijker te extrapoleren zijn naar een West-Europese setting. De beiden groepen waren dominant vrouw (16 van de 20) en er is erg weinig informatie bekend over de groepen, namelijk alleen de leeftijd, BMI, NDI-score, VAS-score en klachtenduur in maanden. De onderzoekspopulatie was daarentegen wel homogeen.

Het onderzoek is van puur biomedische aard, dus zoals de auteurs terecht aangeven is er geen rekening gehouden met de mogelijk correlerende of causatieve factoren die een rol spelen in een afwijking van de cervicale kinematica zoals fear-avoidance en kinesiofobie.

Bron: Salehi R, Rasouli O, Saadat M, Mehravar M, Negahban H, Shaterzadeh Yazdi MJ.
Cervical movement kinematic analysis in patients with chronic neck pain: A comparative study with healthy subjects. Musculoskelet Sci Pract. 2021
Jun;53:102377. doi: 10.1016/j.msksp.2021.102377. Epub 2021 Apr 16. PMID: 33895488

Foto bij artikel door FrankyDeMeyer / iStock