Hoog intensieve aërobe training is zowel gunstig voor pijnreductie en beperkingen, als voor psychologisch welzijn van rugpatiënten

De diverse meta-analyses die ondertussen uitgevoerd zijn naar het effect van fysieke training op lage rugpijn geven vooralsnog geen eenduidige positief antwoord. Hoewel de rol naar het effect van matig intensieve aërobe training en intensieve krachtoefeningen wel onderzocht is is de rol van hoge intensiteit aërobe oefeningen nog niet onderzocht.
De auteurs voerden daarom een onderzoek uit bij 20 proefpersonen met aspecifieke chronische lage rugpijn (meer dan 6 maanden klachten).

Methode

Deze werden random verdeeld over een actieve therapiegroep die 12 weken lang 2 maal per week 30-50 minuten hardliepen op 60-85% van hun hartfrequentie reserve. In de eerste drie weken werd van 60% naar 85% van de hartfrequentie reserve toegewerkt en de duur uitgebreid van 30 naar 50 minuten. De passieve therapiegroep kreeg 10-minuten UKG, 5 minuten US, 10 minuten laser, en 12 minuten matige tot hoog intensieve stroomvormen.
Het effect van de actieve- en passieve therapie werd beoordeeld op:

• Pijn (McGill Pain Questionnaire)
• Beperkingen in activiteiten (Rolan-Morris Disability Questionaire)
• Psychologisch onwelzijn in de vorm van angst en depressie (Hospital anxiety and depression Scale).
• Cortisol concentraties in het bloed (baseline waarde)

Resultaat

De resultaten pleiten in het voordeel van de actieve therapie: zowel de pijn, beperkingen in activiteiten als het psychologische onwelzijn nemen significant af terwijl dat in de passieve therapiegroep niet het geval is. Beide therapievromen hebben geen effect op het cortisol baseline niveau.
Uit deze bevinden blijkt dat hoge intensieve aërobe oefeningen zowel gunstige effecten heeft op de pijn en beperkingen van patiënten met aspecifieke lage rugpijn, maar tegelijkertijd ook op het psychologische welbevinden van deze patiënten. Deze positieve effecten zijn opvallend want: Pijn neemt 41% af, beperkingen nemen 31% af en het psychologisch welzijn neemt met 35% toe.

Nadere beschouwing

De emotionele respons op pijn wordt bemiddeld door het corticolimbische systeem en omvat ook de HHB-as (hypothalamus-hypofyse-bijnierschors). Cortisol is een eindproduct van deze HHB-as. Diverse studies suggereren dat een ontregeling van de HBB-as en cortisol een rol spelen bij het ontwikkelen en onderhouden van chronische pijn (lage rugpijn en fibromyalgie). Er wordt in deze onderzoeken zowel een verhoogd als een verlaagd cortisol niveau gevonden bij chronische pijn. Fysieke inspanning boven de 60% van de maximale aërobe capaciteit geeft een tijdelijke cortisol verhoging. In het hier uitgevoerde onderzoek kon niet worden aangetoond dat het cortisol niveau door training duurzaam werd verhoogd. Het gunstige resultaat van actieve therapie is daar dan ook niet aan toe te schrijven.