Het belang van oefenintensiteit in de revalidatie van chronische aspecifieke lage rugpijn

Chronische lage rugpijn is een van de meest voorkomende musculoskeletale problematiek die voorkomt in alle leeftijdsgroepen. Het leidt tot beperkingen, waardoor werkverzuim ontstaat en er hoge zorgkosten zijn. Van de mensen met chronische lage rugpijn is er slechts een klein deel waarbij er een specifieke oorzaak ten grondslag ligt aan de klachten, het grootste deel valt onder de aspecifieke lage rugpijn, wat betekent dat er geen duidelijk pathoanatomische oorzaak is die verklaarbaar is voor de klachten. Oefentherapie is een belangrijke en veel ingezette vorm van behandeling, maar het effect ervan is beperkt. Eerder werd gesuggereerd dat laag tot gemiddeld intensieve oefeningen bij chronische aspecifieke lagerug pijn, die nu vaak worden toegepast, mogelijk niet het vereiste niveau van intensiteit bereiken om een positief effect te bereiken. Het effect van high-intensity training (HIT) is al bewezen bij gezonde personen, want het leidt tot o.a. een toegenomen oefencapaciteit en spierkracht en dit is vergelijkbaar met het effect van een trainingsprogramma van gemiddelde intensiteit. Het effect van high-intensity training is al aangetoond bij andere chronische aandoeningen, zoals spondylartritis, multiple sclerosis en cardiometabole aandoeningen. Mensen met aspecifieke chronische lage rugpijn vertonen fysieke deconditionering, daarom zou training op een hogere intensiteit kunnen leiden tot betere uitkomsten.…