Fysieke activiteit lijkt effectief bij behandeling PTSS

De gevolgen van een post traumatische stress stoornis kunnen zeer ingrijpend zijn. Het geeft beperkingen in psychosociaal functioneren, een vergroot risico op zelfmoord en een vergrote kans op een alcohol – of drugsverslaving. Daarnaast is er een grotere kans op een fysieke comorbiditeit als obesitas, diabetes en metabool syndroom. Vergeleken met een vergelijkbare groep is het risico op metabool syndroom bij mensen met PTSS bijna twee keer zo groot. Er zijn meerdere redenen hiervoor, maar veelvuldig roken, slecht slapen en weinig fysieke activiteit dragen hieraan bij. De huidige evidence-based behandeling van PTSS is vooral gericht op cognitieve gedragstherapie en medicamenteuze behandeling. Gezien het toenemende bewijs dat fysieke activiteit een positieve invloed heeft op mentale stoornissen, hebben de auteurs van dit onderzoek een systematische review en waar mogelijk meta-analyse uitgevoerd om de invloed van fysieke activiteit en sport op PTSS vast te stellen.

Methode

RCT’S die een volwassen populatie met PTSS had en als interventie fysieke activiteit (iedere activiteit die het energieverbruik verhoogt) en/of sport (gestructureerd, gepland en repetitief met als doel fysieke fitheid of gezondheid te verbeteren) uitvoerden werden geïncludeerd. De controle groep kreeg de gebruikelijke zorg of geen behandeling. Uitkomsten in de onderzoeken moesten fysiologische en psychologische factoren van PTSS bevatten, inclusief depressie, slaapgedrag en cardiovasculair risico.

Resultaten

Er waren 4 RCT’s die geïncludeerd konden worden in dit review, met in totaal 200 participanten. Twee onderzoeken hadden yoga als interventie, één combineerde aerobe en weerstandstraining en één deed alleen een aerobe training. De lengte van de interventies varieerden van 6 tot 12 weken, met een range van 1-2 sessies onder supervisie per week. Uit de resultaten van de meta-analyse bleek dat fysieke activiteit de symptomen van PTSS significant verminderen. Ook had fysieke activiteit een significante positieve invloed op depressieve symptomen in deze doelgroep. Eén studie rapporteerde een significante afname van de middelomtrek door de fysieke activiteit. Geen van de onderzoeken vond negatieve effecten.

Opmerkingen samenvatter

Uit deze eerste kwantitatieve review naar de invloed van fysieke activiteit bij mensen met PTSS blijkt dat fysieke activiteit een positieve invloed heeft vergeleken met een controlegroep. Het onderzoek naar deze doelgroep staat nog in de kinderschoenen, wat ook blijkt uit het kleine aantal RCT’s wat geïncludeerd kon worden. De uitkomsten van deze review komen wel overeen met onderzoeken naar de invloed van fysieke activiteit in de gezonde populatie. Fysieke activiteit lijkt een veelbelovende aanvulling te zijn op de huidige behandeling. Voor fysiotherapeuten zijn dit relevante bevindingen. Onder de chronische pijn patiënten bevinden zich relatief veel patiënten met PTSS. Soms heeft de fysiotherapeut dit vermoeden of vertelt de patiënt hem dat. Het advies om te gaan sporten is dan passend, want zowel voor het herstel van chronische pijn als voor de PTSS is fysieke activiteiten gunstig.