Pijnvermijdingsgedrag bij musculoskeletale chronische pijn

Catastrofale misinterpretaties en cognities over pijn zorgen ervoor dat er pijn-gerelateerd angst ontstaat, wat vervolgens tot vermijdingsgedrag leidt. Omdat er bij chronische pijn vaak geen sprake meer is van actueel weefsel letsel (ziektes als RA etc uitgezonderd), zal het vermijdingsgedrag disfunctioneel zijn en juist leiden tot meer functionele beperkingen. Naar de pijn-gerelateerde angst is meer onderzoek gedaan dan naar het vermijdingsgedrag. De auteurs willen in dit artikel het vermijdingsgedrag meer aandacht geven. Er is een subtiel verschil tussen vermijdingsgedrag en ontsnappingsgedrag. Vermijdingsgedrag richt zich op het voorkomen van een negatieve gebeurtenis zoals (vermeende) pijn toename, ontsnappingsgedrag (escape behavior) richt zich op het ontvluchten van een negatieve situatie zoals gaan zitten nadat de pijn toegenomen is. Beide vormen van gedrag worden ook weleens veiligheidsgedrag genoemd omdat ze bedoeld zijn om zichzelf te beschermen en een gevoel van veiligheid geven. Hoe vermijding tot functionele beperkingen leidt Conceptualisatie van vermijdingsgedrag Vaak wordt in de context van chronisch pijn het pijnvermijdingsgedrag gezien als een vorm van communicatieve expressie. De patiënt ‘vertelt’ via een zucht, gaan zitten, of wrijven etc aan de omgeving. Anderen nuanceren dat en onderscheiden communicatief pijngedrag en beschermend pijngedrag (zie: ). Recent wordt vermijdingsgedrag gezien als een actie tendentie, een bepaalde…