Biomechanische gevolgen van hyperpronatie

Een vergrote pronatie van de voet beïnvloedt de biomechanica van onderste extremiteiten en het bekken tijdens het lopen. Unilaterale hyperpronatie kan via het bekken een controlaterale vergroting van de knieadductie tot gevolg hebben, wat wordt geassocieerd met knieartrose. Daarnaast lijkt er een relatie te zijn tussen hyperpronatie en lage rugpijn. Gezien deze invloed van pronatie is het van belang om te achterhalen welke invloed hyperpronatie heeft op bekken, rug en de onderste extremiteit. Deze studie richt zich op deze invloed tijdens de standfase van het lopen.

Methode

Tweeëntwintig gezonde mensen (10 vrouwen, 12 mannen) van gemiddelde leeftijd, gewicht en lengte (25 jaar, 71,7 kg en 175 cm) namen deel aan deze studie. Inclusiecriteria waren dat er geen voorgeschiedenis was van problemen met de onderste extremiteiten of lage rug en bekken in het afgelopen jaar. Door middel van een camera (12-camera motion capture system) en 6 krachtenplatforms werden data over de loopcyclus verzameld. Door verschillende markers op het lichaam werden de coördinaten van het gehele lichaam bepaald. Alle deelnemers kregen dezelfde sandalen aan; een platte en een aangepaste. De aangepaste sandaal was bij de voorvoet plat, en was aan de laterale verhoogd, om zo een varus deformiteit te simuleren. Hiervan is aangetoond dat er daarbij hyperpronatie ontstaat. De metingen werden gedaan in 3 situaties:

• controle: de participant liep op platte sandalen,
• een platte sandaal aan de linkervoet en de aangepaste sandaal aan de rechtervoet,
• latte sandaal aan de linkervoet en de verhoogde sandaal aan de rechtervoet.

De deelnemers werden gevraagd te lopen op een zelf geselecteerde snelheid, waarbij 6x een afstand van 15 meter werd afgelegd.

Resultaten

Er waren 11 parameters die significant verschillend waren tussen de 3 condities: moment enkel inversie, hoek voorvoet inversie, hoek endorotatie voet, moment knie adductie, moment endorotatie knie, hoek endorotatie knie, hoek endorotatie femur, moment heup adductie, moment endorotatie heup, hoek endorotatie en ipsilaterale bekken drop. Bij het dragen van de aangepaste sandaal aan de controlaterale zijde nam ook de contralaterale pelvis drop toe, nam het heup adductie moment tijdens standfase toe en nam knie adductie moment toe tijdens de vroege standfase en af tijdens de late standfase.

Opmerkingen samenvatter

Een vergroting van de pronatie aan één voet heeft duidelijk veel gevolgen voor de biomechanica van het bekken en beide onderste extremiteiten. De resultaten laten zien dat er een koppeling zit tussen voorvoet eversie en endorotatie van het gehele been. Daarnaast ondersteunt de toegenomen ipsilaterale bekkendrop de hypothese dat toegenomen voet pronatie een dynamische verkorting in de onderste extremiteit teweeg brengt. De uitkomsten van de studie impliceren dat het dragen of aanbrengen van corrigerende zolen met beleid moet worden gedaan, gezien de gevolgen die het kan hebben voor de overige gewrichten.