Pacing bij chronische pijn vaak symptoom-contingent uitgevoerd

Bij pacing van activiteiten breekt men de activiteit op in kleinere delen en/of beweegt men trager. Men adviseert dit bij chronische pijn om de pijn beheersbaar te houden, energie te besparen en/of meer productief te worden. Vanuit de operante leertheorie mag men verwachten dat succesvolle pacing zichzelf bekrachtigd door beloning van het gedrag in de vorm van afname van pijn of toename van energie. Patiënten worden binnen de fysiotherapie aangemoedigd om zich bij pacing niet te laten leiden door pijn of vermoeidheid, maar door op voorhand vastgestelde activiteitdoelen. De theorie van energie-conservatie moedigt pacing aan om energie te sparen voor meer waardevolle doelen. Het is echter onduidelijk wat het effect van pacing is als mensen dit in hun eigen omgeving op spontane wijze uitvoeren. Sommige onderzoeken tonen dan juist een verslechtering in functioneren aan, andere juist een verbetering. De onderzoekers willen daarom kijken wat het effect van spontane pacing is op pijn en vermoeidheid. Methode Aan dit onderzoek deden 162 patiënten mee met artrose in de heup of de knie. Om mee te doen aan dit onderzoek moesten ze minstens milde tot matige pijn hebben en vermoeidheid die hen in hun activiteiten belemmert. In dit onderzoek werden met een Actiwacht-Score…