Intensieve interval training bij hartpatiënten goed resultaat

Recent onderzoek bij hartpatiënten suggereert dat hoog intensieve intervaltraining meer effectief is om de aerobe capaciteit te verbeteren dan matig intensieve continue training. Verschillende periodes van intervallen worden beschreven in de literatuur. Doel van deze meta-analyse is om alle RCT’s te vergelijken die de effectiviteit van continue en interval training onderzoeken bij mensen met stabiele coronaire hartziekten.

Methode

Artikelen die geschreven waren voor december 2013 werden geïncludeerd. De studies beschreven een behandelduur van tenminste 4 weken en hadden aerobe capactiteit (VO2peak ) als uitkomstmaat. Secundaire uitkomstmaat voor deze meta-analyse waren LDL- en HDL cholesterol en systolische bloeddruk. Intervaltraining moest beschreven zijn als 1-4 minuten trainen op hoge intensiteit (>85% van HRpeak of vergelijkbaar) ritmische training als fietsen, wandelen, hardlopen of zwemmen, afgewisseld met periodes van actief herstel. De continue training moest bestaan uit minstens 30 minuten ritmische training op matig intensief niveau (<80% van HRpeak).

Resultaten

Uiteindelijk werden 6 studies geïncludeerd, met in totaal 229 patiënten, waarvan 99 mensen in de interval groep waren ingedeeld. De duur van de programma’s varieerden van 4 tot 16 weken met een frequentie van 2 tot 5 dagen per week. Analyse liet zien dat de VO2peak in de intervalgroep significant meer verbeterde dan in de continue groep. Drie studies rapporteerden de VO2 op de anaerobe drempel, ook hier was een significant verschil in het voordeel van de interval groep. Op de risicofactoren werden geen significante verschillen gevonden tussen de groepen.

Opmerkingen samenvatter

Deze meta-analyse laat zien dat intervaltraining bij mensen met coronaire hartziekten betere effecten heeft op VO2peak en de anaerobe drempel dan continue training. De verbetering in VO2peak was dusdanig groot dat het verschil klinisch relevant is. Op deze manier kunnen hartpatiënten op een hogere intensiteit trainen dan nu vaak wordt gedaan, zonder extra risico. Lange termijn effecten zouden echter nog onderzocht moeten worden.