Enkel inversietrauma leidt tot verdikking ligament

Musculoskeletal ultrasound imaging (MSUS) is een nieuwe techniek die in de sportgeneeskunde wordt gebruikt om een interne structuur in kaart te brengen. Voor structuren in de enkel is de nauwkeurigheid voor MSUS en MRI beide ongeveer 90%, wat MSUS een betrouwbare, veilige, tijds- en kostenefficiënt alternatief maakt voor MRI. Bekend is al dat de belastbaarheid van een eerder beschadigd ligament met 60% afneemt, maar in dit onderzoek wordt gekeken naar de dikte van het ligament. Aan het anterieur talofibulair ligament (ATFL) is vaak de meeste schade bij een enkeltrauma en ondanks behandeling houdt toch 50% van de patiënten langdurige klachten. In dit onderzoek wordt MSUS gebruikt om de veranderingen van het anterieur talofibulair ligament (ATFL) in kaart te brengen na een enkel inversie trauma.

Methode

In totaal hebben 80 mensen deelgenomen aan dit onderzoek. Allemaal hebben ze de Cumberland Ankle Instability Tool (CAIT, Hiller 2006) ingevuld. Dit is een vragenlijst waarmee de mate van functionele enkel stabiliteit kan worden vastgesteld op basis van zelf-gerapporteerde symptomen. Op een schaal van 30 wordt een score van 26 of hoger beschouwd als gezond. Een lagere score wordt geïnterpreteerd als functioneel instabiel. In dit onderzoek werden de deelnemers in 3 groepen verdeeld:

• Gezond: score van 26 of hoger en geen inversietrauma doorgemaakt in het verleden.
• ‘Coper’: wel een inversietrauma doorgemaakt meer dan 12 maanden geleden, maar geen recidief of beperkingen en een score van 26 of hoger.
• Instabiel: een score van 25 of lager.

Metingen van de dikte van het ligament werden gedaan door middel van MSUS.

Resultaten

Op baseline werden geen statistisch significante verschillen gevonden, behalve op de CAIT en aantal inversietrauma’s. De scores tussen de instabiele groep en de coper groep evenals tussen de instabiele en gezonde groep waren significant.
De MSUS liet zien dat de ATFL van de aangedane enkels, zowel in de copers groep als in de instabiele groep, significant dikker was dan die van de gezonde enkels. Er waren geen significante verschillen tussen de onaangedane enkels van alle groepen.

Opmerkingen samenvatter

De dikte van de ATFL neemt dus toe na een inversietrauma. Dit was bij alle aangedane enkels het geval, er was een 0.25-0.33 mm toegenomen dikte van het aangedane ligament. Dit is een toename van ca 16% ten opzichte van een gezond ligament.
Het verschil tussen de copers en de instabiele enkels, werd dus niet bepaald door de dikte van het ligament. In eerdere studies (Liu 2011, Croy 2012) was ook al gevonden dat de laxiteit en lengte van het ligament niet toeneemt na een beschadiging. Dit zou kunnen inhouden dat instabiliteit niet zozeer wordt bepaald door mechanische tekortkomingen, maar eerder door sensomotorische problemen.