Eiwitsupplement na training geen extra effect bij gezond voedingspatroon

Het uitvoeren van een intensieve training kan leiden tot spierbeschadiging  (exercise-induced muscle damage (EIMD)), waardoor het moeilijker wordt de hoog intensieve activiteit uit te blijven voeren. Na een dergelijke training worden een vermindering in maximale kracht, spierpijn, spierzwelling, passieve rek en een toename in intramusculaire eiwitten gevonden. Adequate voeding wordt nodig beschouwd om een positieve eiwitbalans te bereiken. Aanvullende eiwitsupplementen worden door veel sporters gebruikt, met de bedoeling om het herstel te vergroten. Het bewijs dat dit werkt is twijfelachtig.
Tot 48 uur na de weerstandstraining is er nog een verhoogde eiwitsynthese te zien. Het effect van een supplement zou dus gedurende dat tijdsframe effectief kunnen zijn. Om goed onderzoek te doen naar eiwitsupplementen is het van belang dat het eetpatroon gecontroleerd is. Een combinatie van excentrische spieractivatie door weerstandstraining en duurtraining met hoogintensieve inspanning kan spierbeschadiging uitlokken. In deze studie bekijken de onderzoekers het effect van eiwitsupplementen na een dergelijke spierbeschadigende training.

Methode

24 goedgetrainde mannelijke wielrenners met een gemiddelde leeftijd van 27 jaar werden ingedeeld in drie groepen. Ze kregen twintig gram eiwit hydrolisaat, isocalorische koolhydraten of een placebo supplement. Het supplement werd twee keer per dag gegeven, van het begin van de spierbeschadigende training, gedurende vier dagen en als aanvulling op een gecontroleerd eetpatroon (dagelijks koolhydraten: 6 gram/kg, eiwit: 1,2 gram/kg, 20-27% vet, afhankelijk van de hoeveelheid eiwitten en koolhydraten in relatie tot lichaamsgewicht). De maaltijden werden bij de deelnemers thuis bezorgd.
Voorafgaand  aan de test en op 24, 48 en 72 uur daarna, werden data verzameld over BMI, indicaties voor spierschade (creatine kinase/C-reactief proteïne), ervaren spierpijn, isometrische maximale vrijwillige contractie maximal voluntary contraction (MVC) van de dominante knie-extensor, hoogte van maximale countermovement sprong (CMJ), en time trial performance op de fiets (alleen bij meting na 72 uur).
De deelnemers namen deel aan een trainingssessie waarbij een hoogintensieve wegrit werd gesimuleerd en 100 drop-jumps.

Resultaten

Het trainingsprogramma had door het tijdseffect lichte spierbeschadiging veroorzaakt. Dit werd bevestigd door een vermindering in vrijwillige maximale contractie, verminderde spronguitvoering, samen met spierpijn en een verhoging van creatine kinase en C-reactieve proteïne concentraties.
Bij de metingen werden er echter geen verschillen gevonden tussen de groepen die wel- of geen eiwitsupplementen hadden gehad.

Conclusie en opmerkingen

Dit kleine gerandomiseerde onderzoek wijst erop dat een eiwitsupplement na de training geen meerwaarde heeft voor herstel bij een gezond voedingspatroon. De spierbeschadiging die was ontstaan na de training was laag in het spectrum, dus relatief klein, waardoor de mogelijkheid om het effect van de interventie te observeren ook klein is. Wel onderschrijft dit onderzoek al eerder verschenen literatuur over dit onderwerp, dat bij een goed afgestemd voedingspatroon geen supplementen nodig zijn.