Goede test voor mediale collaterale ligament elleboog

Bij werpers ziet men met enige regelmaat pijn aan de mediale zijde van de elleboog, waardoor niet meer voluit gepresteerd kan worden. De chronische vorm ontstaat geleidelijk door het oprekken of geheel of gedeeltelijk scheuren van de diepe voorste bundel van het mediale collaterale ligament. Hierdoor wordt chronische valgus-extensie overbelasting mogelijk wat op den duur kan leiden tot artritis van de elleboog, posteromediale osteofyten en prikkeling van de n. ulnaris.

De diagnostiek is niet eenvoudig, omdat niet symptomatische werpers ook een vergrote valgusspeling in de elleboog kunnen hebben aan de werpzijde. Ook de waarde van röntgenfoto’s, CT, MRI, en echoscopie blijken onduidelijk. De auteurs onderzoeken daarom de diagnostische waarde van de Moving Valgus Stress Test (MVST).

Methode

Tussen 1995-2003 is bij 21 patiënten, verdacht van chronische mediale collaterale bandlaesie, de MVST uitgevoerd. De resultaten zijn vergeleken met de uitslag van een chirurgische evaluatie van dit ligamentcomplex.

De uitvoering van de test is als volgt: de patiënt staat rechtop, schouder in 90 graden abductie en in exorotatie, de elleboog maximaal geflecteerd. Vervolgens geeft de behandelaar via de onderarm van de patiënt een matige valgusdruk tot de schouder in maximale exorotatie komt. De bovenarm wordt door de behandelaar ondersteund en in 90 graden abductie gefixeerd. Met behoud van deze valgusdruk wordt de elleboog daarna snel door de onderzoeker geëxtendeerd tot 30 graden flexie.

Als er herkenbare pijn ter hoogte van het mediale collaterale ligament optreedt en het maximum van de pijn ligt tussen de 120 en de 70 graden flexie dan is de test positief. Vaak ontstaat de pijn plotseling, gevolgd door een afweerreactie van de patiënt. De positieve test wordt bevestigd door onder dezelfde valgusdruk vanuit 30graden flexie de elleboog terug te flecteren naar maximale flexie. Vaak ontstaat dan in hetzelfde traject de pijn, maar vaak minder heftig.

Resultaat

De diagnostische waarde van deze test is hoog. Bij artroscopische en chirurgische evaluatie bleken 4 van de 21 patiënten een intact mediaal collateraal ligament te hebben en 17 een gelaedeerd of uitgerekt ligament. Bij de 17 patiënten met een ligamentlaesie was de MVST 17 maal positief (sensitiviteit 100%). De pijn ligt tussen de 120-70 graden flexie met een maximum rond de 90 graden.

Van de 4 patiënten met een intact ligament hadden 3 patiënten een negatieve MVST (specificiteit 75%). De auteurs melden dat de gangbare valgustest, palpatie, MRI en zelfs de artroscopische stress test bij deze 21 patiënten minder diagnostische waarde hadden. De Moving Valgus Stress Test heeft deze hoge sensitiviteit omdat deze test precies de krachten nabootst die spelen bij de werpbeweging.