Piekeren en mindfulness hebben tegengestelde effecten op de respiratoire variabiliteit

Chronisch piekeren (bewust en onbewust) houdt de fight/flight reactie geactiveerd. Bij chronische piekeraars zijn daardoor tijdens het piekeren de volgende  fysiologische reacties aanwezig:  (a) verhoogde cortisol, immuunglobuline niveaus, bloeddruk, hartfrequentie en ademfrequentie en (b) verminderde hartslag variabiliteit, respiratoire sinus aritmie, en parasympatische activiteit. Mindfulness is  de tegenhanger van piekeren. Mindfulness kenmerkt zich door  een open, niet-oordelende en accepterende aandacht voor alles wat zich in het huidige moment aandient. Mindfulness training blijkt piekeren en de bijkomende verhoogde fysiologische activatie te verminderen. Ze verlaagt onder andere de ademfrequentie. Doordat zowel piekeren als mindfulness effect hebben op de ademhaling zijn de auteurs benieuwd naar het verschil in effect op de variabiliteit van de ademhaling. De variabiliteit in het adempatroon is een belangrijk gegeven. Een stabiel en toch flexibel respiratoir systeem reageert namelijk snel en adequaat op dreiging, maar keert daarna weer terug naar de steady state. Daar is zowel niet-random als random variabiliteit voor nodig. Niet-random als random variabiliteit hebben verschillende elkaar aanvullende functies.  Niet-random variabiliteit in het adempartroon verbetert vooral de stabiliteit van het systeem. Tegen een achtergrond van het voorspelbaar ritmische variëren van parameters kan het systeem afchecken in welke toestand het zich bevindt. Random variabiliteit is daarentegen juist nodig om…