Matige fysieke inspanning verlaagt het risico op uitstralende lage rugpijn bij obesitas

Systematische reviews en meta-analyses laten een relatie zien tussen obesitas en lage rugpijn. Bovendien blijkt een vicieuze cirkel tussen fysieke inactiviteit en obesitas. Fysieke inactiviteit verhoogt het risico op obesitas en obesitas nodigt uit tot inactiviteit. De auteurs van dit artikel onderzochten de aard van de relatie tussen fysieke activiteit en lage rugpijn bij obesitas.

Methode

De deelnemers zijn van jonge of middelbare leeftijd (24 – 39 jaar). Ze maakten deel uit van een jarenlange follow-up studie in Finland. Informatie was beschikbaar van 1933 deelnemers in zowel het meet jaar 2001 als meet jaar 2007.

Resultaten

Obesitas was geassocieerd met een grotere incidentie van uitstralende lage rugpijn maar niet met aspecifieke lage rugpijn. Ook deelnemers die weinig fysiek actief waren in hun vrije tijd hadden een verhoogd risico op uitstralende lage rugpijn. De relatie tussen fysieke activiteit en lage rugpijn bleek U-vormig. Zowel degenen die weinig bewegen als degenen die veel bewegen hebben een verhoogde kans op uitstralende lage rugpijn. Deze u-vormige associatie tussen  fysieke activiteit en lage rugpijn bleek niet aanwezig bij personen met een normale buikomvang.

Opmerkingen samenvatter

Dit onderzoek laat zien dat zowel obesitas als fysieke inactiviteit beide onafhankelijk van elkaar een risico zijn voor uitstralende lage rugpijn. Er is echter wel een interactie tussen obesitas en fysieke inactiviteit. Niet alleen obese deelnemers die inactief zijn, maar ook obese deelnemers die sterk actief zijn hebben verhoogde kans op uitstralende lage rugpijn. Bij gematigde fysieke activiteit is de relatie niet aanwezig. Kortom, fysiotherapeuten doen er goed aan mensen met overgewicht die inactief zijn te stimuleren tot meer bewegen (moderate), maar moeten tegelijkertijd ervoor waken ze niet overmatig te activeren.

Een gerelateerd artikel: Gaan fysiotherapeuten helpen het obesitasprobleem aan te pakken?