Respiratoire abnormaliteiten bij een subgroep van patiënten met paniekstoornis

Wat tegenwoordig paniekstoornis heet kwam de fysiotherapeut vroeger vaak tegen als de patiënt met het hyperventilatiesyndroom. Hoewel het hyperventilatieconcept sterk onder vuur heeft gelegen, zijn er ondertussen toch duidelijke aanwijzingen voor een betrokkenheid van het respiratoire systeem bij paniekstoornis. De auteurs geven een overzicht vanuit de recente literatuur. Paniekstoornis met prominente respiratoire symptomen – klinische aspecten Bij de factoranalyse van de symptomen van de patiënten met paniekstoornis blijken er twee subgroepen te zijn: Een groep wordt gekenmerkt door respiratoire symptomen: angst dood te gaan, borstpijn/ongemak, dyspneu, paresthesieën, en sensaties van stikken. Als patiënten vier van de vijf symptomen tijdens een paniekaanval ervaren vallen ze volgens Briggs e.a. (1993) in het respiratoire subtype. Het respiratoire subtype reageert aanzienlijk vaker met een paniekaanval bij provocatie met 35%CO2 of vrijwillig hyperventileren. Deze groep heeft ook meer spontane aanvallen en reageert beter op antidepressiva (imipramine). De respiratoire symptomen reageren binnen vier weken op imipramine, de overige symptomen reageren trager. Het niet-respiratoire type kenmerkt zich door meer situationeel gebonden paniekaanvallen. Deze groep reageert beter op benzodiazepines (alprazolam). Hyperventilatie syndroom Er is een overlap in symptomen tussen paniekstoornis en hyperventilatiesyndroom. Patiënten met angststoornissen, zoals paniekstoornis, hebben milde hyperventilatie en andere abnormaliteiten in het adempatroon. Astma is…