Schrijven over boosheid verlicht pijn en depressie

Patiënten met chronisch pijn ervaren vaak onbegrip ten aanzien van hun pijn. Bovendien is er ongewenste daling in inkomen. Daarnaast zijn er ook nog allerlei beperkingen en participatie problemen, en vaak onvoldoende sociale steun. Het is daarom niet verwonderlijk dat chronische pijnpatiënten vaker en intenser boosheid ervaren dan andere mensen. Doorgaans onderdrukken ze deze boosheid of uiten ze hem juist op een aanvallende wijze. Beide gedragsstijlen kunnen de chronische pijn, de beperkingen en een depressie versterken. Hoewel eerder al is aangetoond dat het uiten van beleving en emoties gunstig is voor het welzijn van de chronische pijnpatiënt, is er nog geen onderzoek gedaan naar de effecten van het op constructieve wijze leren uiten van boosheid en ongenoegen. Het op constructieve wijze uiten van boosheid kan de chronische pijnpatient helpen de pijn te verwerken en een plaats te geven in zijn leven. Immers, hij loopt vaak rond met vragen als ‘waarom ik?’ en ‘wiens fout is het?’. Onderzoek naar het uiten van emoties in schriftelijke taal laat zien dat dit vooral werkt als in de teksten thema’s over oorzaken en begrip verschijnen. Dit is een teken van cognitieve verwerking tijdens het schrijven. Het huidige onderzoek kijkt of de resultaten van schrijfexperimenten…