Welke patiënten reageren onder stress met een hyper- of een hypoalgesie?

Geeft acute stress nu pijnvermeerdering of pijnvermindering? De resultaten uit onderzoeken zijn hier wisselend in. Onderzoek met acute stressoren laten soms een stress geïnduceerde hyperalgesie zien en soms een stressgeïnduceerde hypoalgesie. Aan de aangeboden stressor of gemeten pijnvariabele zal het niet geheel liggen, want binnen eenzelfde onderzoeksopzet treft men deze verschillen in individuele respons specificiteit, aan. Maar waar verschillen deze mensen dan onderling in? Onderzoekers speculeren dat factoren zoals genetica, eerdere ervaringen met stress en persoonlijkheid een belangrijke rol kunnen spelen in de variabiliteit van pijnresponsen. Daarnaast kan stressreductie met diafragmaal ademen bijdragen aan een gunstiger pijnbeleving, doordat het de activatie van het parasympathische zenuwstelsel stimuleert. Er zijn aanwijzingen dat mensen die sterk stressreactief zijn minder pijninhibitie vertonen dan mensen die minder reactief zijn. Andere persoonskenmerken die in potentie de verschillen in hyper- en hypoalgesie kunnen verklaren, zijn: Globaal waargenomen stress (GPS), dat wil zeggen de mate waarop iemand het leven als onvoorspelbaar, oncontroleerbaar en ‘over-loaded’ ervaart. Angst voor pijn, dat wil zeggen een negatieve cognitieve/emotionele respons op pijn veroorzakende activiteiten. Beide constructen zeggen iets over iemands kijk op stress en pijn. Nu en anticiperend naar de toekomst toe. Het zou goed kunnen dat deze drie persoonskenmerken verklaren waarom sommige…