Welke musculoskeletale disfuncties spelen bij de zwemmersschouder?

Bij het zwemmen is er een unieke combinatie van uithoudingsvermogen, kracht en motorische controle nodig tijdens een niet-gewichtsdragende beweging. Met name het schoudergewricht wordt tijdens de diverse zwemslagen blootgesteld aan repetitieve bewegingen. Dit kan leiden tot overbelasting van weke delen in de schoudergordel, waardoor pijnklachten in rust en tijdens Activiteiten van het Dagelijks Leven (ADL) kunnen ontstaan. Ongeveer 91% van de wedstrijdzwemmers ondervindt wel eens schouderklachten. De term ‘zwemmersschouder’ wordt gebruikt om een syndroom met anteriore schouderpijn aan te duiden. Dit wordt geprovoceerd door herhaalde inklemming van de rotator cuff onder de coracoacromiale boog. Dit is de boog die gevormd wordt door het coracoid, het acromion en het ligamentum coracoacromialis. Zwemmersschouder is echter een aanduiding waar niet uit af te leiden is welke structuur er bij betrokken is en welk ontstaansmechanisme eraan ten grondslag ligt. Over het pathomechanisme zijn een aantal suggesties gedaan die mogelijk kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van de zwemmersschouder: verminderd uithoudingsvermogen, verminderde coördinatie of zwakte van de schoudermusculatuur, verminderde scapulaire stabiliteit, slechte houding, verminderde rompstabiliteit en beperkte mobiliteit van de wervelkolom. Er is echter niet voldoende evidentie om te kunnen beschrijven wat de risicofactoren zijn voor het ontstaan van schouderklachten bij zwemmers. In deze review wordt…