‘Verrijkt bewegen’ vraagt balans tussen variabiliteit en stabiliteit

Adequate motorische vaardigheden worden gekenmerkt door een optimaal niveau van bewegingsvariabiliteit bestaande uit zowel ‘structuur’ als ‘chaos’. Bij lopen kan men de bewegingsvariabiliteit in de staplengte bestuderen of bijvoorbeeld de lokale dynamische stabiliteit. Bij een lage lokale dynamische stabiliteit (bijvoorbeeld van de romp) is het systeem heel erg gevoelig voor kleine verstoringen, bijvoorbeeld door de wind. Deze variabiliteit en stabiliteit is klinisch relevant. Een grote ‘step-to-step’-variabiliteit en een lage lokale dynamische stabiliteit vergroot bij ouderen het risico op valincidenten. Valincidenten kunnen verminderd worden door gerichte fysiotherapie. De meeste fysiotherapeutische valpreventie programma’s bestaan uit een combinatie van fysieke training en sensomotorische oefeningen. De auteurs van dit artikel willen echter een andere modaliteit tijdens fysieke training aanspreken: cognitie. Volgens de auteurs zijn er aanwijzingen dat het aanspreken en verbeteren van cognitieve functies (aandacht en executieve functies) een gunstig effect heeft op loopsnelheid en loopvariabiliteit. Daarom willen de auteurs in hun onderzoek het effect vergelijken van danstraining versus gangbare fysieke training op stap-variabiliteit en lokale dynamische stabiliteit van de romp bij ouderen. Danstraining is bij uitstek een multimodale interventie die zowel fysieke aspecten traint als cognitieve aspecten. Dansant bewegen doet een appel op executieve functies (bijvoorbeeld verwerkingssnelheid), aandachtsfuncties (bijvoorbeeld door de dans sequenties…