Tai Chi bevordert hersenconnectiviteit beter dan wateraerobics bij ouderen

Interventies die zowel bewegen als aandacht trainen, kunnen neuroplasticiteit sturen. Maar welke moet je kiezen? De auteurs vragen zich af of Tai Chi de hersenen van ouderen ‘gezonder’ qua connectiviteit houdt dan een eenvoudige vorm van bewegen zoals wateraerobics. Beide tonen voordelen voor cognitie, maar de mechanismen verschillen mogelijk. Tai Chi is bijvoorbeeld traag, aandachtig en intern interoceptief gericht. Dit is relevant voor de fysiotherapeut, want betere interoceptie en aandachtscontrole kunnen balans, valpreventie en ook symptoomreductie ondersteunen. Het onderzoek focust op drie netwerken die bij het ouder worden achteruitgaan: salience, frontoparietaal en default mode netwerk. Deze netwerken sturen respectievelijk: detectie van relevante prikkels: salience netwerk, executieve controle: frontoparietaal netwerk, intern versus extern gerichte aandacht: default mode netwerk. De hypothese was dat Tai Chi, met trage complexe sequenties, gecontroleerde ademhaling en gefocuste aandacht, vooral interoceptieve en controle-circuits versterkt. Wateraerobics diende als actieve controle door het eenvoudige repetitieve karakter en de naar buiten gerichte aandacht. Methode Aan dit onderzoek deden 34 ouderen mee van 60 jaar of ouder. Ze hadden geen onbehandelde comorbiditeit. De matching betrof leeftijd, geslacht, opleiding en jaren praktijkervaring. Alle deelnemers hadden minstens drie jaar, tweemaal per week, hun activiteit beoefend. Andere mind-body activiteiten waren uitgesloten. Na neuropsychologische screening…