Plyometrische oefening noodzakelijk bij sportrevalidatie

Plyometrische oefeningen worden gekenmerkt door een rekfase direct gevolgd door een verkortingsfase. Deze oefening zouden het vermogen verhogen om maximale kracht in korte tijd te mobiliseren. Ze vormen een brug in de revalidatie naar sportactiviteiten. Vroeger werden maximale belastingen gegeven (zoals een sprong vanaf 3 meter, gevolgd door een maximale sprong opwaarts), tegenwoordig worden vaak submaximale belastingen gegeven met extra aandacht voor correcte techniek. De literatuur over plyometrische oefeningen in de sportrevalidatie is verrassend klein vergeleken met de trainingsleer. De fysiologie van plyometrische oefeningen Loading fase: dit is de eerste fase. Er komt gewicht op de ledemaat en de spier komt excentrisch op spanning en lengte. Deze kracht kan bijvoorbeeld door een sprong, door een bal of door een antagonist gegeven worden. De rek op de actieve spier heeft drie effecten: ‘Spierpotentiëring’ waarbij een toename optreedt van het percentage cross-bridges die aan de actine vastzitten en een afname van cross-bridge detachement rate. Beide hebben een krachtstoename tot gevolg. Myostatische reflex ontstaat waarbij de output van de gerekte spierspoelen via een monosynaptische reflexboog invloed heeft op de voorhoorn. Ook dit zou de kracht doen toenemen. Dit proces speelt meer consistent bij monoarticulaire spieren dan bij biarticulaire spieren omdat door de positie…