Neurodynamica en fysiotherapie: is zenuwspanning omstreden?

Neurodynamica wordt vaak toegepast om mechanosensitiviteit te beoordelen of als behandelinterventie. Als behandeling wordt neurodynamica toegepast om beweging te faciliteren tussen het zenuwstelsel en de direct omliggende weefsels of om de mechanische belasting te verminderen op het zenuwstelsel. Het doel is om de veranderde homeostasis van het zenuwstelsel weer te herstellen. Biomechanisch kan er onderscheid gemaakt worden tussen ‘tensioning’ en ‘sliding’. Beiden hebben als doel het zenuwstelsel te mobiliseren, maar de tensioning technieken zetten beduidend meer spanning op het zenuwstelsel ten opzichte van de sliding technieken. Omdat sliding technieken voor meer verplaatsing van de zenuw zorgen dan de tensioning-technieken, worden deze vaak als superieur beschouwd. Biomechanisch gezien zijn de technieken anders, maar er is geen bewijs dat de ene effectiever is dan de ander. De auteurs van dit artikel willen nieuwe inzichten bieden op de neurodynamische technieken en de toepassing hiervan in de juiste context plaatsen op basis van de meest recente literatuur. Zenuwen kunnen spanning goed aan Tijdens functionele activiteiten moeten zenuwen grote hoeveel zenuwspanning en verlenging aankunnen. Grote bewegingen van het lichaam kunnen van vijf tot aan tien procent spanning vragen van zenuwen, echter zijn er ook studies die hogere spanningstoenamen noemen. Perifere zenuwen zijn heterogene structuren. Ze…