Biopsychosociale benadering bij lage rugklachten leidt tot grotere patiënttevredenheid

Zestig tot tachtig procent van de mensen die medische hulp zoeken voor rugpijn hebben dat een jaar later nog steeds. Richtlijnen in meerdere landen raden uitgebreid musculoskeletaal en neurologisch onderzoek aan. Bij non-specifieke rugklachten bevelen alle 15 onderzochte richtlijnen uit Noord-Amerika, Europa, Australië en Nieuw Zeeland aan dat de fysiotherapeut de patiënt vertelt dat ze geen ernstige ziekte hebben, dat ze zo actief mogelijk moeten blijven en langzaamaan het activiteitenniveau moeten verhogen. De attitude van de fysiotherapeuten bepaalt welke informatie ze aan patiënten geven. In de literatuur worden twee verschillende attitudes onderscheiden: een attitude gebaseerd op het biomedische model of op het biopsychosociale model. Een fysiotherapeut die het biomedische model aanhangt zal de behandeling vooral richten op de pijn van de patiënten en zoeken naar de oorzaak van de pijn. De boodschap of het advies naar de patiënt zal ook meer daarop gericht zijn, dan op activiteiten en mogelijke psychosociale risico factoren. Bij fysiotherapeuten die uitgaan van het biopsychosociale model zullen psychologische en sociale factoren die bij het ontstaan en voortbestaan van de klachten meespelen meer de nadruk krijgen. Volgens het biopsychosociale model moet de behandeling zich niet richten op het pijnniveau, maar op het activiteitenniveau. Deze aanpak ligt meer…