Bewegingsangst niet geassocieerd met fysieke activiteit bij rugpijn

Pijngerelateerde cognitieve en gedragsresponsen spelen een belangrijke rol bij het ontwikkelen en het aanhouden van chronische klachten. Volgens het fear-avoidence model is een grotere bewegingsangst geassocieerd met de ontwikkeling van vermijdingsgedrag, dat uiteindelijk leidt tot meer beperkingen en fysieke deconditionering. Het centrale concept in dit model is bewegingsangst; de specifieke angst dat fysieke activiteit leidt tot een toename van de klachten. De Tampa Scale of Kinesiophobia (TSK) is een veel gebruikte schaal hiervoor. In tegensteling tot de verwachting laten cross-sectionele analyses een zwakke tot matige correlatie tussen de TSK en de mate van fysieke beperkingen. De relatie tussen bewegingsangst en fysieke deconditionering en chronische lage rugpijn is niet duidelijk. Eerdere studies vonden geen associaties tussen TSK scores en metingen van cardiorespiratoire of aerobe fitness levels, zoals het uithoudingsvermogen bij het wandelen. Een mogelijke verklaring voor het ontbreken van dit verband kan zijn dat er vaak zelfgerapporteerde meetinstrumenten gebruikt worden om de mate van beperkingen te meten. Accelerometers zouden hierin een oplossing kunnen zijn om objectiever de frequentie, intensiteit en duur van fysieke activiteit te meten. Het doel van dit onderzoek was om de bepalen of de aanname dat bewegingsangst is geassocieerd met fysieke activiteitenniveaus en beperkingen te testen, gemeten met…