Veranderde biomechanica bij knieartrose die niet direct samenhangt met spierkracht

Er is toenemend bewijs dat een veranderd looppatroon een rol kan spelen in de start en progressieve van knie-artrose. Wanneer er eenmaal sprake is van artrose, reageren de gewrichtsoppervlakken slecht op cyclische compressies in het looppatroon. Veranderde patronen in het kniegewricht kunnen theoretisch gezien optreden door leeftijdsgerelateerde veranderingen in het musculoskeletale systeem. De spieren van de onderste extremiteit spelen een kritieke rol in het behouden van een normale kniefunctie door het bieden van stabiliteit en schokabsorptie en het opvangen van verschillende krachten die op het kniegewricht inspelen. De quadriceps en heupabductoren blijken hier een rol te spelen, maar spierversterking van deze groepen verminderen alleen de pijn en functie, en niet de compressiekrachten die gepaard gaan met artrose. Dat spierversterking effectief is, komt waarschijnlijk door een verbetering van de dynamische stabiliteit, waardoor vergrootte varus/valgus beweging minder goed mogelijk is. Deze varus/valgus beweging draagt waarschijnlijk bij aan de etiologie van knieartrose. Het primaire doel van deze studie was om het verschil in de uitslag van tibiofemoraal gewrichtscontact en de snelheid te vergelijken tussen mensen met en zonder artrose, tijdens bergafwaarts lopen. Bergafwaarts lopen vormt vaak een probleem voor mensen met knieartrose, waarbij zowel kniestabiliteit als spierkracht van de onderste extremiteit belangrijk is.…