Pijnmetaforen als toegangspoort tot pijnbeleving

Pijn is niet louter een signaal van lichamelijke schade, maar een complexe ervaring waarin cognitie, emotie, gedrag en sociale context samenkomen. Omdat pijn per definitie subjectief is en zich onttrekt aan objectieve meetinstrumenten, zijn mensen aangewezen op taal om hun ervaring over te brengen. Dat is een uitdaging, want pijn laat zich moeilijk onder woorden brengen. Dit onderstreept het belang van taal bij mensen met chronische pijn, waar taal het klinisch gesprek én de duiding van de pijnervaring richting geeft. Patiënten maken daarbij vaak gebruik van visuele beelden en/of metaforen. Deze metaforen gaan vaak verder dan enkel beschrijvende termen zoals ‘scherp’ of ‘brandend’. Ze schetsen eerder een innerlijk landschap van lijden, beleving en betekenis. Het helpt te verduidelijken wat men innerlijk qua pijn en beperkingen beleeft, en kan zo begrip en steun mobiliseren. Denk aan uitspraken als: “Het voelt alsof een paard tegen mijn ribben heeft geschopt” of “Alsof ik vastzit in een mist van pijn”. Zulke uitdrukkingen geven een directe toegang tot het psychisch en sociaal lijden dat met pijn gepaard gaat. Voor de fysiotherapeut zijn deze metaforen dus geen poëtische bijkomstigheden.  Integendeel, de metaforen en van chronische pijnpatiënten geven relevante informatie over de patiënt die de diagnostiek of…