De onvoorspelbaarheid van geruststelling na normale testuitslag

Het geruststellen van patiënten in één van de meest voorkomende interacties binnen de geneeskunde. In het algemeen veronderstellen gezondheidswerkers dat het duidelijk en begrijpelijk vertellen dat er bij het onderzoek geen afwijking gevonden is voldoende is om de patiënt gerust te stellen. Wanneer dat niet lukt, schrijft men dit vaak toe aan neurose van de patiënt of abnormaal ziekte gedrag. De ongerustheid die blijft kan de kwaliteit van leven van de patiënt in hoge mate aantasten en aanleiding geven tot meer (onnodig) onderzoek. De huidige studie wil het percentage mislukte geruststellingen optekenen na echocardiography van het hart en de determinanten van dit falen vaststellen. Methode Zes cardiologen werden gevraagd ieder 10 personen aan te leveren die voor onderzoek kwamen om hartziekte uit te sluiten. Dit levert uiteindelijk 40 personen op. De groep bestond uit 10 personen met hartkloppingen en/of borstpijn (de symptomatische groep), en uit 30 personen zonder gerapporteerde symptomen, maar waarbij een huis- of bedrijfsarts ‘systolic murmur’ had gehoord en voor nader onderzoek waren ingestuurd. De patiënt werd zo snel mogelijk na het onderzoek en de geruststelling thuis gedurende twee uur geïnterviewd en tijdens een follow-up van 9 tot 12 maanden. Het interview werd uitgeschreven en een kwalitatieve analyse…