Het belang van taal bij mensen met chronische pijn

Pijn is een universeel fenomeen wat niet alleen een symptoom is van een stoornis, maar ook gezien kan worden als een ziekte op zich. Dit geldt met name voor chronische pijn. De biomedische aanpak, met de focus op de pathofysiologie heeft onvoldoende aandacht voor de complexiteit van chronische pijn. Taal is een belangrijk aandachtspunt binnen de beschrijving van pijn. Aangezien pijn moeilijk objectief te meten is, zijn behandelaars afhankelijk van subjectieve waarnemingen van de patiënt hoe zij de pijn beschrijven. In een eerdere studie naar taalgebruik rondom pijn viel op dat bijna 60% van de gebruikte woorden gaat over de last en het lijden van de persoon en niet zozeer over een deel van het lichaam. Dit benadrukt het holistische karakter bij het beleven en het uiten van pijn. Daarnaast werd gevonden dat mensen regelmatig praten over hun pijn als een ‘externe factor’ , alsof het een ‘indringer’ is. Deze benadering wijst erop dat mensen de pijn buiten zichzelf plaatsen. Verschillende studies hebben daarna deze resultaten ook gevonden, aangevuld met aanwijzingen dat mensen vaak metaforen gebruiken in de beschrijving van pijn. Metaforen kunnen een manier zijn om pijn objectiever te maken en hanteerbaar te houden. Een probleem bij metingen van…