Welke oefenvorm bij schouder impingement?

De pathologie van rotatorcuff tendinopathie of schouder impingement syndroom is niet volledig bekend, maar het lijkt te ontstaan door acute en chronische veranderingen in de structuur van de pees en de omliggende bursae. Fysiotherapeutische oefentherapie met progressieve toeneme in belasting is een belangrijke component van de behandeling van deze klachten. Hoe zwaar de belasting precies moet zijn voor het beste effect is echter nog niet bekend. Het doel van deze studie is daarom om de effectiviteit van drie verschillende progressieve belastingsprogramma’s vast te stellen bij de behandeling van patiënten met rotatorcuff tendinopathie tendinopathie of schouder impingement syndroom. Methode Mensen met schouderklachten langer dan drie maanden kwamen in aanmerking voor inclusie in het onderzoek. De mensen mochten geen tekenen van adhesieve capsulitis vertonen, hadden pijn bij isometrische testen van de rotatorcuff en vertoonde pijnklachten bij de Hawkins-Kennedy empty can test. Er werden drie verschillende interventies gegeven: Minimale belaste ROM-oefeningen: in eerste instantie voerden de deelnemers deze endorotatie, exorotatie en abductie bewegingen uit met behulp van de andere arm. Dit werd verzwaard tot actieve oefeningen in 90° abductie. Open keten oefeningen: oefenen van de endorotatie, exorotatie en abductie tot ongeveer 30° met een elastische band. De weerstand van de band was dusdanig…