Bewustzijn vanuit neurologisch perspectief

In dit artikel geven de auteurs een uitgebreid overzicht over de neurologische basis van bewustzijn. Een gebied waar binnen de fysiotherapie geen aandacht voor is. Voor de leek een pittige inleiding. 1. Gewaarzijn en andere hersenfuncties Sensomotorische interactie met de omgeving is geen voorwaarde voor bewustzijn Sensoriek: We kunnen ons exclusief bewustzijn van onze gedachten en fantasieën (dus van mentale toestanden zonder sensorische component). Dromen is een ander voorbeeld van bewustzijn waarbij geen sensorische input nodig is. We nemen tijdens dromen nagenoeg niets waar vanuit de omgeving en onze spieren zijn ‘geparalyseerd’ (behalve de ogen en het diafragma). Tijdens de REM-slaap (waar de dromen het meest intens zijn) zijn voornamelijk de thalamocorticale systemen actief zoals tijdens de waaktoestand. Tegelijkertijd is tijdens de REM-slaap de dorsolaterale prefronale cortex gedeactiveerd, wat de verminderde willekeurige controle verklaart. Motoriek: Mensen met het ‘locked-in’ syndroom zijn bijna compleet geparalyseerd, maar hebben toch een zelfde bewustzijn als gezonden. En ook ‘Frozen addicts’, heroïne verslaafden die door bijmenging van MPTP hun dopamine producerende neuronen in de basale ganglia vernietigd hebben en niet meer kunnen bewegen of spreken, zijn toch vol bewust. Zelfreflectie is geen voorwaarde voor bewustzijn Omdat vragen zoals “Heb je dat gezien?” vaak een intern…